Wie luistert mee?


De NSO (Nationale Sigint Organisatie) luistert voor de Nederlandse inlichtingendiensten satellietverkeer af. Het ministerie van Defensie kocht hiertoe een deel van het terrein van KPN-dochter Xantic in de Friese gemeente Burum en plaatste daar 15 afluisterschotels van de NSO.  


Geheime diensten VS en VK (Echelon) luisteren Europa af.  

Anna Ioannatou

Begin februari hielden drie ministers een persconferentie om de Griekse bevolking op de hoogte te brengen van een afluisterschandaal. Gedurende de periode maart-juni 2004 bleken mobiele telefoons van premier Karamanlis, van de leiding van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Defensie en Openbare Orde afgeluisterd te zijn.

Ondertussen is via de massamedia de hele zaak omgeturnd in een juridisch- politionele thriller, een dolle dans van geheimagenten en -diensten en grote commerciële belangen, die tot op het moment van verzenden van dit artikel elke dag onverdroten doorging. De afluisteraar werd gelokaliseerd in een straal om de VS-ambassade heen, wat ruim voedsel gaf aan de bekende anti-Amerikaanse gevoelens onder de bevolking....

Uiteraard worden de antiterrorisme-akkoorden van de Griekse regering met VS-EU, die het gewenste juridische kader leveren voor 'legaal' afluisteren door buitenlandse geheime diensten, ongestoord en ongecontroleerd, op Grieks grondgebied, ook stelselmatig verzwegen.

Bovengenoemd 'schandaal' speelde zich juist af in de periode vóór de Olympische Spelen, die in augustus 2004 plaatsvonden. Voor de veiligheid van de Spelen was er een uitgebreid controle- en afluisternetwerk opgezet door de Nationale Inlichtingen Dienst onder directe leiding van Amerikaans-Britse geheime diensten.

Dat dit van regeringswege was toegestaan, bleek uit een document van de Autoriteit voor Beveiliging van het Geheim van Communicaties. Volgens dit document werden in de periode van januari tot en met juni 2004 meer dan 500 mensen gevolgd en afgeluisterd met een gerechtelijke 'vergunning'. Dit gebeurde via mobiele telefoonbedrijven, wat betekent dat deze de 'wettelijk toegestane meeluister-systemen' al hadden geïnstalleerd en in werking gesteld en wel, zoals uit de informatie bleek, onder druk van politie en Amerikanen. Onthullend waren de woorden van de directeur voor communicatiebeveiliging van Vodafone (het betrokken bedrijf): "De Amerikanen dreigen dat de Olympische Spelen niet door zullen gaan als er niet wettelijk 'meegeluisterd' mag worden." Maar ook volgens Presidentieel Dekreet 47/2005 worden "procedures, technische en organisatorische garanties voor de opheffing van het geheim van communicaties" gelegaliseerd.

Intimidatie

Bij dit alles komen nog een paar 'vreemde' voorvallen. Op 7 februari belde een groep politieagenten in burger aan bij een van de kaderleden van een afdelingsorganisatie van de KKE (Communistische Partij) en sommeerden haar mee te gaan naar het bureau voor een verhoor i.v.m vermeende anarchistische contacten van haar dochter... Op haar verzoek een bewijs van identiteit te tonen, werd dit geweigerd en er werd gedreigd dat ze de deur zouden openbreken. Uiteindelijk vertrokken ze na eerst de hele flat in rep en roer gebracht te hebben.

Een tweede geval was het bekend worden van de ontvoering van een Griekse zakenman in Bulgarije door agenten van de CIA (juni 2004). Als je hierbij de massale ontvoering van Pakistanen voegt en de 'vliegende gevangenissen' van de CIA, waarover al eerder in Manifest werd geschreven, dan wordt duidelijk naar wat voor klimaat we toegroeien. Naar aanleiding ook van bovengenoemd afluisterschandaal kwam de 'zelfmoord' van één van de hogeretechnische ingenieurs bij het bewuste bedrijf vlak voor de onthulling van het 'schandaal' in een vreemd daglicht te staan. Zijn familie eist nu, bijna een jaar na zijn dood, onderzoek.

Eind jaren '30 schreef Bertolt Brecht (*) :

"Het Duitse volk bestaat uit 2 miljoen verklikkers en 80 miljoen mensen, die gevolgd worden. (...) De priester zoekt in de Bijbel naar zinnen, waarvoor hij niet gearresteerd kan worden. De onderwijzer, die het een of andere besluit van Karel de Grote moet uitleggen, zoekt naar wat hij kan zeggen om niet gearresteerd te worden. De arts, bij het ondertekenen van een vergunning voor een begrafenis, geeft er de voorkeur aan doodsoorzaken te vermelden, waarmee hij zijn arrestatie kan vermijden. De dichter heeft hoofdbrekens bij het zoeken naar rijm, waarvoor hij niet gearresteerd kan worden. (...) Zoals je ziet, zijn de uitzonderlijke maatregelen die de staat gebruikt, nogal vreemd."

Fascistisering is opnieuw een feit.

(*) Duits schrijver en filosoof, communist (1898-1956).