Jan Post
Kortgeleden was er in Leeuwarden een raadgevend referendum. Onderwerp was de herinrichting van het grootste plein van de stad, het Zaailand. Het meest gehoorde argument waarom de herinrichting nodig was, gold de winderigheid en de grote open ruimte van het plein. In werkelijkheid is zo'n plein volgens de investeerders niet winstgevend.
Door een legaat van 16 miljoen euro werd die herinrichting plotseling actueel. Dat er nog 100 miljoen uit de openbare kassen bij moet om het geheel te bouwen schijnt geen argument te zijn. De gemeenteraad, vornamelijk PvdA, ging al bij voorbaat akkoord. Het zou van de regels van het spel afhangen wie gelijk kreeg, de voor of de tegenstanders.
De uitslag werd ruim 11.000 voor en en 19.000 tegen. Dus... wonnen de voorstanders, want de 'gekwalificeerde' meerderheid lag op 21.700. De niet-stemmers werden gewoon allemaal tot de voorstanders gerekend. De bouwplannen kunnen hiermee doorgang vinden.
De gemeente Leeuwarden heeft zijn openbare ruimte weer een stukje meer aan de investeerders verkwanseld; een deel van het plein was al in hun handen. Het gevolg is, dat de gemeente geen baas meer is in eigen huis. De burgerlijke democratie heeft weer een slag verloren en is nog verder van de kiezer en van de burger komen af te staan. Maar zelfs de partijen die tegen waren, begrijpen dit niet. Als enige NCPN-er in het tegenkamp moet je net zo goed tegen investeerders optreden als andere linkse democraten trachten te overtuigen van de werkelijke betekenis van deze ontwikkelingen.