CP van de Russische Federatie: Tijd voor koersverandering

Zyuganov, partijleider van de CPRF, begeeft zich veel onder de bevolking. Hij voelt de stemming in Rusland goed aan.

Gennady Zyuganov,

In september herdenken we het einde van de Tweede Wereldoorlog, die in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, niet in Berlijn eindigde maar op de Stille Oceaan. Ons land, samen met andere leden van de Verenigde Naties, heeft een zeer actief aandeel gehad in het vernietigen van het wrede kwaad van het Duitse fascisme en het Japanse militarisme. (deel 2/slot)

Rusland's onderhandelingen over toetreding tot de Wereld Handels Organisatie hebben nieuw bewijs geleverd voor het feit dat, ondanks dat Moskou meer dan bereid is om eenzijdige concessies te doen, het Westen, en de VS in het bijzonder, Rusland niet ziet als mogelijke partner. In plaats daarvan behandelen ze Rusland minderwaardig, om de ineenstorting van de economie van ons land te bewerkstelligen en het tot een semi-kolonie te maken. Bijeenkomsten van de G8, ontmoetingen met leiders van de Europese Unie en de schouderklopjes aan het adres van het Kremlin hebben geen invloed op deze verachtelijke situatie. De stroom van ultimatums aan ons adres neemt toe. Er wordt steeds minder rekening gehouden met de positie van Rusland. Dit is duidelijk in de Verenigde Naties en andere internationale organisaties, onder meer met betrekking tot de situatie in Irak en Afghanistan en het verloop van het Palestijns-Israëlische conflict. Dit is voelbaar in Europa en zelfs in de Gemeenschap van Onafhankelijke Staten (CIS). Dit ondanks dat het Kremlin zich al lange tijd de rol van tweederangs partner van het Westen heeft aangemeten, en het gevaarlijkste dat het land zich kan veroorloven is het uiten van voorzichtige kritiek op de agressieve politiek van de VS. Nog nooit in de moderne geschiedenis is de internationale autoriteit van Rusland zo minimaal geweest als tijdens de periode Jeltsin-Poetin. Nog nooit heeft Rusland zo vaak bereidwillig en straffeloos met zich laten sollen door andere landen.

De huidige koers van het Kremlin is een weg naar nog meer verlies en vernedering. De Communistische Partij van de Russische Federatie (CPRF) en alle vaderlandslievende krachten in Rusland verklaren dat het de hoogste tijd is deze koers te stoppen en krachtig in opstand te komen, om onze nationale belangen te verdedigen. Om dat te bereiken is het noodzakelijk een standpunt in te nemen over de belangrijkste vragen: is Rusland bereid om een loopjongen van het imperialisme te blijven en gedwee de rampzalige weg van Washington en de NAVO te blijven volgen, of zal het land uiteindelijk toch de koers kiezen van een daadwerkelijk nationale politiek? Zal ons land proberen het vertrouwen en respect van de internationale gemeenschap terug te krijgen en vrienden en bondgenoten maken die bereid zijn samen met ons vrede, vooruitgang, rechtvaardigheid, rechtmatigheid en eerlijke handel te verdedigen?

Rusland heeft geen toekomst in een wereld die is georganiseerd op basis van de Pax Americana. In een multipolaire wereld kan Rusland echter zijn machtige positie en het vertrouwen en respect van de internationale gemeenschap weer terugwinnen. Dit zijn de harde feiten van vandaag.

Rusland kan niet doorgaan met het ondergeschikt maken van zijn eigen belangen aan de belangen van externe krachten. Het kan niet langer de belangen opofferen van de 25 miljoen Russen die, ten gevolge van de 'Belovezhskaya Pushcha-misdaad', buiten hun vaderland moeten verblijven. Rusland kan niet langer toestaan dat de voormalige Sovjet-Unierepublieken terrein zijn voor vijandige krachten die daar hun gang kunnen gaan. Oekraïne zou geen lid vande NAVO moeten zijn. De Krim en Sevastopol mogen niet verloren gaan voor Rusland. De discriminatie in Oekraïne van de Russen en hun taal is onverenigbaar met het Verdrag van Vriendschap en Samenwerking tussen Rusland en Oekraïne.

De CPRF eist een resolute ommekeer met betrekking tot de eenwording met Wit-Rusland. Rusland heeft geen tijd te verliezen als het gaat om het verlenen van politieke en militaire bescherming tegen de pogingen om WitRusland een buitenlands machtssysteem op te leggen en het tot weer een nieuwe toegangsweg te maken voor anti-Russische intriges. Het is ook noodzakelijk doorslaggevende maatregelen te nemen om de infiltratie van de NAVO en de EU in de Kaukasus en in de Centraal-Aziatische Republieken een halt toe te roepen.

Het Russische beleid ten aanzien van de CIS-landen moet uiteindelijk een doelgericht en systematisch karakter krijgen. Het is tijd om een eind te maken aan dubbelzinnigheid. Rusland is de opvolger van het Russische Rijk en van de Sovjet-Unie. De akkoorden van Belovezhskaya zijn illegaal en misdadig. Rusland moet consequent proberen deze akkoorden te laten verbreken met behulp van vreedzame middelen en in volledige overeenstemming met het internationaal recht, en op basis van overeenkomsten met voormalige gebieden en republieken van de USSR die bereid zijn om de broederlijke banden met Rusland te herstellen in een sterke verenigde staat.

We moeten niet bang zijn om dit openlijk te zeggen. Laat de VS en hun bondgenoten maar weten dat wij nooit de strijd opgeven voor onze nationale- en staatseenheid; voor de hereniging van het Russische volk, dat het meest verdeelde volk ter wereld is geworden. Laat al onze aanhangers in de voormalige Sovjet-staten weten dat Rusland hen niet heeft afgeschreven en dat ook nooit zal doen, dat wij altijd een steun en toeverlaat zijn waar zij op kunnen terugvallen.

Rusland kan geen actieve en krachtige buitenlandse politiek ontwikkelen zonder eerst het potentieel van het land te herstellen op het gebied van: economie, verdediging, wetenschap, cultuur en informatie. Het programma van de CPRF biedt een reële weg naar dat doel: geef de grondstoffen en belangrijkste sectoren van de economie terug aan het volk; maak een effectieve combinatie van publieke en private sectoren; herstel de capaciteiten van de strijdkrachten en moderniseer het leger; maak een eind aan de vernietigende hervormingen in wetenschap en onderwijs; herstel het vertrouwen van het volk in hun leiders; ontzet iedereen uit de macht en geef diegenen die Rusland hebben verwoest, geplunderd en het land in een toestand van zwakte, verwarring en nationale schande hebben gebracht hun verdiende straf. Het uitvoeren van dat programma is de enige mogelijke weg voor Rusland weer een grote macht te worden, zoals het dat eeuwen is geweest.

De CPRF weet waarover zij praat. De partij strooit niet zomaar met woorden. De communisten hebben het land uit het moeras van de Eerste Wereldoorlog getrokken en hebben een semi-analfabeet volk van boeren ontwikkeld tot een machtige industriële en culturele macht. Zij hebben de overwinning verzekerd in de Tweede Wereldoorlog en zijn daarna doorgegaan met hun streven naar strategische gelijkwaardigheid aan de supermacht, de Verenigde Staten. Ze hebben kernwapens ontwikkeld en Rusland in de ruimte gebracht.

Communisten zijn zonder twijfel in staat om Rusland uit de slangenkuil te bevrijden waar het land in is terechtgekomen door de zogenaamde Kremlin- politici. De CPRF heeft de wil, de overtuiging, de tradities, de ervaring en de kaders die in staat zijn problemen van zo'n grote omvang aan te pakken. Onder leiding van de communisten, in bondgenootschap met alle gezonde,nationale, vaderlandslievende krachten, kan Rusland gered worden van verdere slavernij en weer worden opgebouwd.

Onze geopolitieke tegenstanders zijn zich daar zeer van bewust. Dat is de reden waarom zij steeds nieuwe aanvallen inzetten op de CPRF, om de partij in diskrediet te brengen of zelfs te laten verbieden. De recente [mislukte, nvdr] pogingen van de Europese Commissie om een anticommunistische resolutie door te voeren, is weer een bewijs daarvan.

De CPRF slaagt erin om deze aanvallen af te slaan, met steun van communistische zusterpartijen en democratische bewegingen in de hele wereld. De koers waartoe de CPRF Rusland oproept is geen utopie, noch een oproep om terug te keren naar het verleden. Integendeel, zij is de enige politieke kracht in Rusland die, gebaseerd op duizend jaar geschiedenis en de unieke verworvenheden van de Sovjetregering, de weg kan wijzen naar een nieuwe toekomst.

De successen van Rood China, waar de communistische partij op effectieve wijze de ontwikkeling leidt in de context van een markteconomie en diverse vormen van eigendom, bezorgen moderne imperialisten en neoliberalen de rillingen. Venezuela en Bolivia volgen vastberaden de weg van confrontatie met de imperialistische dictatuur, de weg van nationalisering van de grondstoffen en de bescherming van de rechten van de werkende bevolking. Cuba en Vietnam gaan door met de succesvolle opbouw van het socialisme. De hele wereld wacht op een heropleving van Rusland, in de hoop dat ons land dan een einde kan maken aan de oorlogen, de pogingen om nieuwe koloniale rijken te stichten en aan economische en politieke chantage en dictatuur. De wereld wacht op gezonde veranderingen in ons land.

Het is tijd om in actie te komen. Het is van groot belang dat de brede massa's eindelijk inzien dat dit een voldongen feit is. De redding van Rusland staat op het spel, het herstel van de eer, het lot en de toekomst van ons land.

4 september 2006, vertalig J.Bernaven.