De gevaren van de militaire interventies voor de wereldvrede

Voor een Europa zonder NAVO of EU-leger en zonder militaire interventie van de VS

Ilias Lengeris (*)

Vandaag de dag is het duidelijk dat de internationale realiteit, die voortgekomen is uit de contrarevolutie en de omverwerping van het socialisme in Europa, de wereld met veel vragen opzadelt over de toekomst van de mensheid. (deel 4 en slot)

Het artikel citeert de generaal verder wanneer hij zegt dat een grotere nadruk op Afrika zal moeten komen te liggen, want Afrika "trekt op een bedreigende manier de aandacht". Hij waarschuwt: "De grote gebieden in Afrika waar geen autoriteiten zijn kunnen in de toekomst een toevluchtsoord voor terroristen worden. De regeringen die hun grenzen niet kunnen controleren zullen bedreigd worden door opstanden. De handelaren in massavernietigingswapens zullen deze plekken kunnen gebruiken om onder te duiken en deze gebieden zullen de slagvelden van toekomstige conflicten zijn."

Volgens Jones is het inrichten van nieuwe militaire bases niet het enige belang van het European Command in Afrika. Generaal Jones ziet nog meer Amerikaanse betrokkenheid bij Afrika, ondanks dat de militaire geschiedenis van de VS het continent grotendeels links heeft laten liggen. In de toekomst zou er een vliegdekschip in de Middellandse Zee gereed kunnen liggen en zou er een amfibische eenheid op de westkust van Afrika aan land kunnen gaan om havens te controleren of operaties uit te voeren zoals we nu al in Zuid-Amerika doen." Dat is het nieuwe imperialistische plan voor militaire interventie in de nabije toekomst!

Nieuwe strategische locaties zijn de nieuwe NAVO-landen in Oost-Europa, vooral Polen, maar ook Roemenië en Bulgarije vanwege hun ligging bij de Zwarte Zee en Turkije, vanwege de nabijheid van de Kaukasus en het Midden-Oosten. Voor de militaire operaties tegen Irak maakten de VS gebruik van de haven van Constanta in Roemenië en de 49e luchtdivisie maakte gebruik van de Sarafovo-basis in Bulgarije en het vliegveld van Burgas. Deze bases werkten nauw samen met andere VS/NAVO-bases in Duitsland, Italië (Aviano), Griekenland (Souda op Kreta) en in Turkije.

Conclusie:

Meer dan tien jaar na het uiteenvallen van de USSR en het Warschaupact is het duidelijk dat de wereld niet vrijer, democratischer of vreedzamer is dan helderzienden beweerden. Anderzijds worden de tegenstellingen tussen de belangrijkste landen in de NAVO alleen maar aangewakkerd door de druk om de militaire budgetten te verhogen en door de toelating van nieuwe lidstaten. Dit betekent niet dat de beweging tegen het imperialisme de vorming van een nieuw leger dat vanuit de Europese Unie opereert moet steunen met het argument dat dit onafhankelijk van de VS en de NAVO ingezet kan worden.

Dit leger wordt namelijk geformeerd binnen de context en de structuur van de NAVO. Ook betekent dit een nieuw onderdrukkend mechanisme dat zich in naam van het Europese kapitaal opdringt aan de bevolkingen en de landen van Europa.

De weg naar emancipatie en strijd ligt elders. Die ligt in de georganiseerde oppositie tegen deze militaire en politieke mechanismen die de vrede en onafhankelijkheid bedreigen, evenals de bewegingen die deze nieuwe ordebestrijden.

Tenslotte zou ik nog willen wijzen op de noodzaak om massale anti-NAVO-protestacties te organiseren tijdens elke NAVO-top en bijeenkomsten van NAVO-ministers alsook tijdens elke EU-top (dit is een voorstel).

Laten we onze acties coördineren om:

  1. de imperialistische oorlogen en interventies die plaatsvinden onder het voorwendsel van de strijd tegen het terrorisme aan de kaak te stellen. Het staatsterrorisme legt onderdrukkende wetten op die hoofdzakelijk gericht zijn tegen de bevolkingen en bewegingen die zich teweerstellen tegen de nieuwe wereldorde. De strijd die gevoerd wordt voor de fundamentele democratische rechten en vrijheden in onze landen en in alle landen moet gesteund worden;
  2. de strijd tegen het instellen van een nieuw internationaal rechtssysteem dat gebaseerd is op het principe van het recht van de sterkste te intensiveren;
  3. het principe van non-interventie in binnenlandse aangelegenheden van onafhankelijke soevereine staten en het principe van het respect voor de territoriale integriteit en onafhankelijkheid te verdedigen;
  4. de rechten van de bevolkingen op een zelfstandige keus voor hun eigen regering en het bepalen van hun eigen toekomstige ontwikkeling te verdedigen.

Laat ons het verzet tegen de NAVO en de nieuwe doctrine die geen grenzen erkent en waarvan de agressieve militaire acties en de negatieve gevolgen voor onze regio buitensporig zijn verstevigen, evenals het verzet tegen de uitbreiding van de NAVO naar het oosten of het zuiden (de Middellandse Zee).

Laten we ons verzetten tegen een NATO-Response Force (NRF) en tegen het oprichten van een apart EU-leger.

(*) Lid van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Griekenland en onderzoeker van militaire onderwerpen. Vertaling Frans Willems.