"(...) De vrijheid voor de rijken om winst te maken en de vrijheid voor de arbeiders om van honger te sterven worden door de kapitalisten steevast 'vrijheid' genoemd. De vrijheid voor de rijken om de pers om te kopen, de vrijheid om de rijkdom te gebruiken voor het fabriceren en vervalsen van de zogenaamde openbare mening worden door de kapitalisten persvrijheid genoemd. De verdedigers van de 'zuivere democratie' blijken ook hier in werkelijkheid verdedigers te zijn van het door en door smerige en corrupte systeem van de heerschappij der rijken over de middelen om de massa's voor te lichten. Ze blijken bedriegers te zijn, die het volk met fraai klinkende, maar ondertussen door en door leugenachtige frasen afhouden van de concrete historische taak om de pers uit het knechtschap van het kapitaal te bevrijden. Werkelijke vrijheid en gelijkheid zal gebracht worden door het stelsel dat de communisten opbouwen en waarin geen mogelijkheid zal bestaan dat men zich op kosten van anderen verrijkt; geen objectieve mogelijkheid dat de pers direct of indirect aan de macht van het geld wordt onderworpen, een stelsel waarin er geen beletselen zullen zijn dat elke werker (of een willekeurige grote groep van werkers) het gelijke recht heeft op het gebruiken van de aan de maatschappij behorende drukkerijen en voorraden papier en dit recht ook realiseert. (...)"
Uit: Eerste congres van de Communistische Internationale, Lenin, 1919.