De strijd tegen ethanol

een nieuw gevecht tegen de imperialistische overheersing


Veel aandacht voor de schandalige vrijlating van Posada Carriles tijdens 1 mei-demonstraties op Cuba.  


Ex-minster van Justitie van de VS, Ramsey Clark, spreekt zich tijdens een protestdemonstratie op 11 mei jl. tegen de vrijlating van de terrorist Luis Posada Carriles en voor de vrijlating van de 'Cuba 5'. (Foto John Catalinotto)  

Marina Menéndez Quintero

Tijdens een conferentie in Havana werden de gevolgen van de irrationele biobrandstoffenproductie in kaart gebracht. Ook werd de vooruitgang op het gebied van de integratie tussen de ALBA-landen (Bolivariaans Alternatief voor de Amerika's) geëvalueerd.

"De paarden van de eigenaar worden in de vrachtwagen beter behandeld dan wij. Ze hebben water om te drinken, staan op zaagsel zodat ze geen last krijgen van hun hoeven en krijgen gras voor onderweg. Wij moeten ons maar zien te redden onderweg, we zijn alleen maar de gereedschappen."

Aan het woord is een Braziliaanse arbeider op een suikerrietplantage, en zijn klacht valt te horen op elk suikerrietveld in Sao Paolo. Het is maar een klein voorbeeld van hoe de ethanolkoorts Brazilië al in zijn greep heeft. De zucht naar ethanol wordt door George W. Bush' bedrieglijke voorstellen gemanipuleerd en de koorts wordt door Horacio Martins de Carvalho - een adviseur van de Braziliaanse Beweging voor Landlozen - omschreven als de "vloedgolf van het Groene Imperialisme". Deze vloedgolf dreigt zich uit te breiden over de rest van Latijns-Amerika en laat zich niet door landsgrenzen of wetten tegenhouden.

Tijdens de zesde Conferentie voor de 'Strijd tegen Vrijhandelsakkoorden en voor de Integratie van de Volkeren' die in Havana plaatsvond werd de vergadering op vrijdagmiddag gewijd aan de zogenaamde agro-energie. Dit was noodzakelijk. De Verenigde Staten hebben zich namelijk voorgenomen door te gaan met het verspillen van brandstoffen, met behulp van ethanol die in Latijns-Amerika geproduceerd wordt, ten koste van de soevereiniteit op het gebied van de voedselproductie en het leven in het algemeen aldaar.

De documentaire 'De Suikerslavernij' die tijdens de vergadering vertoond werd liet het lijden zien dat Maïssa van de Braziliaanse 'Beweging voor de Sociale Rechtvaardigheid' al met behulp van cijfers had weergegeven. Rietkappers in Sao Paolo ontvangen 1,2 dollar per ton suikerriet die gekapt en opgestapeld wordt. Om een loon van 200 dollar per maand te verdienen moeten ze per dag tien ton bij elkaar kappen. Dit houdt in dat ze moeten zwoegen in een tempo van dertig kapbewegingen per minuut!

In de periode 2005-2006 stierven zeventien mensen van uitputting. Bij ongelukken tijdens het transport en branden op de plantages kwamen er in 2005 nog eens 450 mensen om het leven. De arbeiders krijgen niet genoeg te drinken, ze moeten zelf op zoek gaan naar brandhout om te kunnen koken en ze eten te weinig om het zware werk onder de verschroeiende zon vol te kunnen houden. Alleen al in Sao Paolo overleden de afgelopen vijf jaar 1383 rietkappers. "De suiker en ethanol worden vermengd met bloed", verklaarde Maïssa.

De onwettige inbeslagneming van land, de onveilige werkomstandigheden en de slavenarbeid vormen alleen nog maar de menselijke kosten van het probleem dat tijdens de conferentie aan de orde werd gesteld.

Carvalho klaagde het 'biologische imperialisme' aan dat de landbouwhervormingen in Brazilië van de agenda verdreven heeft. De kleine boeren ondervinden hier de nadelige gevolgen van; het kapitalistische leasen van de landbouwgronden is al zodanig ingevoerd dat buitenlandse ondernemers viainternet de hand kunnen leggen op een stuk grond.

Andere gevaren die Carvalho opsomde waren onder meer de vernietiging van de savannes die gebruikt worden voor de teelt van sojabonen voor de biobrandstof en de privatisering van het Guarini-drinkwaterreservoir waarvan de bronnen nu in handen van de multinationals vallen. Ook krijgen de multinationals de controle over de biomassa ten behoeve van de energieopwekking en daarmee over het territorium waar de biomassa ontgonnen wordt.

Deze gevaren doen zich voor op het moment dat de productie van het zogenaamde cellulose-ethanol dat gemaakt wordt van restmateriaal van de gewassen zich aandient als een nieuwe bedreiging, dankzij de wetenschappelijke vooruitgang in de Verenigde Staten.

De adviseur van de 'Beweging voor Landlozen' liet weten dat er met het oog op al deze gevaren een wetenschappelijk onderbouwd protest vanuit de bevolking moet komen. Het gevaar bestaat namelijk dat de kleine boeren die in nood verkeren zouden gaan geloven dat de huidige ontwikkelingen gunstig voor hen zijn. Volgens Carvalho zijn maatschappelijk verzet en onmiddellijke actie tegen de kapitalisten ter plekke en de opbouw van een gezamenlijke strategie in Latijns-Amerika dringend noodzakelijk. "Anders zijn we verloren", benadrukte hij.

Tijdens de vergadering op vrijdagmiddag werden ook andere onderwerpen aan de orde gesteld, zoals de regionale integratie en strategieën. De conferentie tegen vrijhandelsakkoorden in Havana eindigde met het aannemen van een actieplan.

Bron: Juventus Rebelde, 5 mei 2007, vertaling Frans Willems.