Politie was overal provocatief aanwezig.
Heinz Stehr (*)
Het protest en de afkeer van het beleid van de economisch en politiek machtigen van deze wereld werden in Rostock 80.000 keer zichtbaar gemaakt.
Ondanks alle paniekzaaierij en criminalisering door het kabinet en delen van de media lieten vooral jongere mensen zich niet weerhouden om te protesteren tegen uitbuiting, onrechtvaardigheid, oorlogen, vergiftiging van het milieu, onderdrukking vooral van de volkeren in de onderontwikkelde landen.
Verschillende organisaties zoals Attac, Greenpeace, Amnesty International, BUND ("Bond voor milieu en natuurbescherming Duitsland") waren net zo aanwezig als SPD, Grüne, Linkspartij, DKP, maar ook maatschappelijke organisaties en initiatieven als SDAJ, ver.di-jeugd, VVN/Bond van antifascisten of de solidariteitsbeweging met Cuba en Venezuela.
De vakbeweging was zichtbaar, maar het viel op dat juist de stakende en strijdende collega's niet zichtbaar aanwezig waren. Het is onbegrijpelijk waarom in deze situatie geen vertegenwoordiger van de Telekom-medewerkers het woord kon nemen op de hoofdtribune. Eveneens duidelijk was de internationale vertegenwoordiging. De demonstratie van 2 juni in Rostock is en blijft een politiek succes!
Dit resultaat wilden en willen vertegenwoordigers van kapitaal en regering kapotmaken. Weer eens werd dit met het 'geweldvraagstuk' geprobeerd! Is het niet bewezen dat intussen miljarden mensen ervaren dat een beperking van hun levensrechten het gevolg is van het geweld van de imperialistische politiek? In de Bondsrepubliek Duitsland ervaren armen, Hartz-IV-trekkers, jongeren die op zoek zijn naar een opleiding, dagelijks geweld.
In Rostock werd het geweld geprogrammeerd en wordt het nu politiek op de markt gebracht. Willekeurige opheffing van het recht op demonstraties, een mateloos optreden van politie voor en tijdens de demonstratie in Rostock, een onvoorstelbaar paniekzaaien in Rostock en omgeving. De leiding van de politie en delen van de zwart geklede, soms vermomde mensen die zich onder de demonstranten mengden, kleurden het beeld waartoe lang te voren opdracht was gegeven. Vuurtjes die schijnbaar niet te blussen waren, stenen werpen, de inzet van wapenstokken en waterkanonnen. De bedoeling was duidelijk: Schäuble en zijn klanten willen dat het leger ook in het binnenland kan worden ingezet en bovendien de zich ontwikkelende protestbeweging criminaliseren, ook omdat zij steeds meer antikapitalistisch wordt, om zo een brede beweging voor verandering van de politiek in dit land tegen te houden. Laat ons eraan meehelpen dat dit niet lukt!
Het is niet mijn taak om de verantwoordelijken van het bondgenootschap de les te lezen, temeer daar hun werk naar mijn idee respect verdient. Mijn standpunt wat betreft verwijten, veroordelen, kwaadspreken en verontschuldigen is: we moeten ons niet laten provoceren, de politieke doeleinden van onze betrokkenheid zijn noodzakelijk en juist!
Wie ook achter sommige groene en zwarte vermommingen moge zitten, zij hebben niets met de brede beweging te maken. De politiek verantwoordelijken in dit land en sommige media hebben in hoge mate schuld! Laat ons leren uit onze ervaringen en hard blijven in ons noodzakelijk protest!
Bron: UZ, nr. 23 van 8 juni 2007; vertaald door Marcel de Jong.
(*) Heinz Stehr is voorzitter van de DKP.