Redactie buitenland
Cuba is uitgenodigd om in Brussel te komen praten over allerlei onderwerpen, besloten de 27 Europese ministers van Buitenlandse Zaken op 18 juni jl.. De EU zegt hiermee nieuwe toenadering tot het eiland te zoeken. In 2003 stelde Brussel diplomatieke sancties tegen de regering van Fidel Castro voor nadat 75 Amerikaanse huurlingen waren opgepakt en veroordeeld tot lange celstraffen. Cuba bevroor hierop de contacten met de EU. Op voorstel van de in 2004 aangetreden Spaanse premier Zapatero werden de sancties in 2005 opgeschort. De huidige voorstellen zijn onacceptabel voor Cuba.
De ministers nodigen "een Cubaanse delegatie" uit voor "een brede en open dialoog over alle onderwerpen van gemeenschappelijk belang". Begin april haalde Spanje al de banden aan met Cuba, na een bezoek van zijn minister van Buitenlandse Zaken aan Havana. Madrid wil een 'kritische dialoog' met Cuba en pleitte binnen de EU voor definitieve opschorting van de sancties. Dit stuitte echter op verzet van Groot-Brittannië en vooral Tsjechië (onder leiding van CIA-agent Havel, die trouw de instructies uit Washington blijft uitvoeren), die menen dat de dialoog tot nu toe weinig oplevert. De EU wil nu schijnbaar de weg van de dialoog inslaan. Omdat nog steeds aan zo'n dialoog eisen vooraf worden gesteld, wijst Cuba het aanbod van de hand.
De 47 leden van de VN-mensenrechtenraad zijn het eens geworden over de manier waarop ze de mensenrechtensituatie in de wereld gaan volgen. De Mexicaanse voorzitter van de raad, ambassadeur Luis Alfonse De Alba, kon een compromis aankondigen dat werd goedgekeurd met slechts één tegenstem, die van Canada.
De doorbraak werd mogelijk gemaakt door toegevingen aan Cuba en Wit-Rusland. Die landen worden niet meer onderworpen aan de controles van een bijzondere rapporteur, die er de mensenrechtensituatie op de voet volgt. De fel omstreden 'internationale periodieke review' van de mensenrechtensituatie komt er wel, wat betekent dat alle lidstaten zich één keer in de vier jaar moeten onderwerpen aan een mensenrechtencontrole. De evaluaties zullen ook rapporten van niet-gouvernementele organisaties bevatten, maar hun aanbevelingen krijgen geen bindende kracht.