Mahdi Darius Nazemroaya, 18 mei 2007.
De NAVO en het zich uitbreidende netwerk van de door de Verenigde Staten ondersteunde militaire bondgenootschappen.
De NAVO heeft na de ontbinding van het Warschau Pact en de ineenstorting van de Sovjet-Unie haar doelstelling niet wezenlijk veranderd. Vlak na de Koude Oorlog bleef de NAVO zich uitbreiden. Vóór de NAVO-oorlog tegen Joegoslavië in 1999 had de NAVO zich naar Oost-Europa uitgebreid. De NAVO is vastbesloten haar ledental uit te breiden en haar doelstelling te verruimen. Uiteindelijk is de NAVO eropuit om een wereldwijde militaire macht te worden. Bovendien is één van de doelen van de NAVO als wereldwijd militair bondgenootschap het veiligstellen van de energievoorziening voor haar lidstaten. (deel 2)
Dit uit zich in de militarisering van de "Slagaders van de wereld"; de strategische pijpleidingtrajecten, zeevaartroutes van olietankers en internationale wateren.
Bovendien vond de GCC-NAVOconferentie plaats nadat er in de Perzische Golf militaire oefeningen gehouden werden door de GCC-staten, de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk en Australië. Deze oefeningen lieten zien dat de samenwerking tussen de twee NAVO-takken, de Frans-Duitse en de Anglo-Amerikaanse, al in gang gezet was vóór de historische NAVO-conferentie in 2006 in Riga. [7]
De overeenkomsten die de GCCstaten met de NAVO sloten zijn ook opmerkelijk, omdat ze betekenen dat de Perzische Golf potentieel opgedeeld wordt in een Frans-Duits en een AngloAmerikaans deel.
Hoewel Sjeik Thamer Ali Sabah Al-Salem Al-Sabah en Koeweitse leiders geprobeerd hebben de betekenis van de samenwerking tussen Koeweit en de NAVO af te zwakken, duidt de samenwerking toch op NAVO-uitbreiding en confrontatie met Iran. De Koeweiti's onderstrepen officieel ook dat het doel van de conferentie was om van de diverse NAVO-ervaringen gebruik te maken gezien haar multinationale samenstelling.
Met de Anglo-Amerikaanse militaire opbouw en de uitbreiding van de NAVO tot in de Perzische Golf zijn de GCC-leiders aangemoedigd in hun samenwerking met de krijgsmachten van de VS en Groot-Brittannië. Onlangs heeft de minister van Bahrein, Sjeik Khalifa Bin Ahmed Al-Khalifa, nog gezegd dat de Arabische Golfstaten "de macht hebben om elke aanval van Iran te beantwoorden" en met geweld zullen beantwoorden indien Iran de straat van Hormoez zou afsluiten als reactie op enige aanval of aanslag op Iran door het Amerikaanse leger. [8] Het is ook niet toevallig dat de leiders van Koeweit ook verklaard hebben dat ze klaarstaan voor een door de Amerikanen geleide aanval op Iran en het uitbreken van een oorlog in het Midden-Oosten. [9] Opgemerkt moet worden dat elke aanval van Iran op de Arabische Golfstaten zou plaatsvinden als vergelding vanwege hun samenwerking met de VS en vanwege hun goedkeuring voor het gebruik van hun luchtruim, wateren en grondgebied, door het leger van de VS en hun bondgenoten bij de strijd tegen Iran. De leiders van deze Golfstaten ondersteunden de VS en Groot-Brittannië eveneens in hun oorlog tegen Irak en zij bieden plaats aan grote landmacht-, luchtmacht- en marine-bases van de VS.
"Het eerste en belangrijkste punt waarin verandering moet komen is verdere ontwikkeling van onze capaciteit om stabiliteit in het Oosten te krijgen", zei NAVO-generaal Manfred Wörner op 7 februari 2007. Minister van Defensie van de VS Robert Gates, die het militaire budget van het Pentagon voor 2008 presenteerde, verklaarde in z'n congresrede dat de VS, behalve Iran, nog steeds China en Rusland als potentiële tegenstanders beschouwt. Minister Gates vertelde de Senaat dat zowel Rusland als China bedreigend waren voor de VS: "Behalve dat we de "wereldwijde oorlog tegen terrorisme" voeren moeten we ook de onzekere paden van China en Rusland onder ogen zien. Beiden gaan door met hoog-ontwikkelde militaire moderniserings-programma's." [10]
De hamvraag is: Vormen de Russen en Chinezen een bedreiging voor de VS of is het andersom? En, gaan Rusland en China een economische bedreiging vormen voor de VS?
Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken en de regering verlangden onmiddellijk daarna een officiële verklaring van het Witte Huis voor de dreigende opmerkingen.
Uit de reactie van de Russen blijkt steeds duidelijker dat ze zich bewust worden van het feit dat ze ingesloten raken. Die insluiting is natuurlijk al langere tijd aan de gang. China heeft te maken met een gemilitariseerde Oostgrens in Azië, terwijl Iran virtueel al ingesloten is, en de westelijke grenzen van Rusland door de NAVO geïnfiltreerd zijn.
Ondanks dat de Koude Oorlog beëindigd is en de beloftes van het militair bondgenootschap zich niet uit te breiden, gaat de groei van de NAVO gewoon verder. Militaire bases en raketinstallaties zijn China, Iran en de Russische Federatie aan het insluiten.
Op de Conferentie in München over de veiligheidspolitiek in Duitsland in februari 2007, stelde president Vladimir Poetin dat de NAVO tegen de Russische Federatie gericht is en hij herinnerde de NAVO eraan dat ze de belofte had gedaan zich niet verder oostelijk uit te breiden. [11] De vroegere president Boris Jeltsin had ook al dergelijke uitspraken gedaan over de NAVO-uitbreidingen met betrekking tot de toetreding van de Baltische Staten tot de NAVO.
President Poetin's uitspraak was de, tot voor kort, meest veelzeggende Russische verklaring en is een teken dat Rusland de dreiging aan haar directe grenzen begint te voelen, van het uiterste oosten tot aan de grens met Georgië en in Oost-Europa.
Vanuit het Russische gezichtspunt houdt de NAVO zich niet langer aan "vreedzame co-existentie". Generaal Joeri Baloejevski, chef van de Generale Staf van de Russische strijdkrachten en eerste viceminister van Defensie, heeft de Russen gewaarschuwd dat ze nu onder een grotere militaire dreiging staan dan in de Koude Oorlog. De Russische president en generaal Baloejevski hebben beiden opgeroepen tot een nieuw Russisch militair beleid om de toenemende dreiging van de VS en de NAVO te weerstaan. [12]
De militaire activiteiten die door de VS, Groot-Brittannië, Polen, de Tsjechische Republiek en Japan ontwikkeld worden, om twee parallelle raketschilden te bouwen, bedreigen zowel Rusland als China. Eén raketschild zal in Europa geplaatst worden en het andere in Oost-Azië. Deze raketschilden worden gebouwd onder het mom van de hypothetische dreiging door Iran en Noord-Korea, gericht tegen de VS, Europa, Zuid-Korea en Japan. Als commentaar op de plannen voor de bouw van militaire installaties die deel gaan uitmaken van het raketschild vlakbij de Russische grens in Europa, verklaarde kolonel-generaal Joeri Solowjov, een bevelhebber van het Russische leger: "Dit is een zeer urgent en politiek belangrijk onderwerp, dit kan ons in een nieuwe wapenwedloop storten." [13] Er wordt ook discussie gevoerd over een ander raketschild dat in de Kaukasus gebouwd zal worden, of zelfs mogelijk in de Oekraïne. De Republiek Azerbeidzjan en Georgië zijn potentiële kandidaten om het raketschild te huisvesten.
Luitenant-generaal Vladimir Popovkin, bevelhebber van de Russische Ruimtevaart Divisie verklaarde: "Uit onze analyse blijkt dat de stationering van een afluisterstation voor radiogolven in de Tsjechische Republiek en antiraketinstallaties in Polen een reële bedreiging voor ons betekenen". En vervolgens: "Het is zeer twijfelachtig of onderdelen van het Amerikaans Nationaal Raketverdedigingssysteem die in Oost-Europa geplaatst worden, ter bescherming tegen Iraanse raketten moeten dienen, zoals door de Amerikanen beweerd wordt." [14]
De meerderheid van de Tsjechische bevolking is ook tegen het Amerikaanse raketten-project gekant. [15] De wensen van het Tsjechische volk worden genegeerd, net zoals de wensen van het Amerikaanse, Britse, Italiaanse, Canadese en Japanse volk genegeerd worden door hun respectievelijke regeringen. Met andere woorden, deze zogenaamde democratische regeringen zijn bijzonder ondemocratisch als het gaat om militaire zaken en oorlogen.
De grenzen van Rusland en China worden door de NAVO gemilitariseerd. Verrassend genoeg is niet voor het grondgebied van Turkije gekozen om een raketschild te plaatsen. Turkije is lid van de NAVO, goed gelegen t.o.v. het Midden-Oosten, Iran's directe buurman en zou eigenlijk een logische plaats zijn voor een raketschild tegen de dreiging van Iran.
Het feit dat voor Polen en de Tsjechische Republiek gekozen wordt en niet voor bijvoorbeeld de Balkan of Turkije, duidt erop dat dit hele project niet hoofdzakelijk tegen Iran, maar tegen Rusland gericht is.
(wordt vervolgd)
[7] Pr. Michel Chossudovsky, "Weapons of Mass Destruction:" Building a Pretext for Waging War on Iran?, Centre for Research on Globalization (CRG), November 1, 2006. [8] Gulf states 'can respond to attack,' Gulf Daily News, Vol. XXIX (29), No. 364, March 19, 2007. [9] B. Izzak, Kuwait prepared for any US-Iran war, Kuwait Times, May 10, 2007. [10] Robert M. Gates, Posture Statement to the Senate Armed Services Committee (Testimony, Senate Armed Services Committee, Washington, District of Columbia, February 06, 2007). [11] Vladimir Putin, Speech and the Following Discussion at the Munich Conference on Security Policy (Address, Munich Conference on Security Policy, Munich, Bavaria, February 10, 2007). [12] U.S. Anti-Missile Systems in Europe Threatens Russia - General, MoscNews, February 9, 2007. [13] U.S. Anti-missile Shield in Europe May Cause Arms Race - Russian General, MoscNews, 16 March, 2007. [14] U.S. anti-missile shield threatens Russia-general, Reuters, January 22, 2007. [15] Mark John, U.S. missile plan triggers NATO tensions, Reuters, March 5, 2007.
Vertaling: Ardengo Persijn.