Ineke Meier
Onder de noemer 'Ontslagplan, niks ervan!' kondigt FNV Bondgenoten aan zich niet neer te leggen bij de plannen van het kabinet om werkgevers de kans te geven werknemers snel, goedkoop en zonder opgaaf van reden te kunnen ontslaan.
Al een aantal jaren geven werkgeversorganisaties en het kabinet aan dat een versoepeling van het ontslagrecht veel problemen op de arbeidsmarkt op zal lossen. In het ledenblad Aaneen van de ABVAKABO FNV werd hier in juni 2005 ook al een artikel aan gewijd.
Soms is het even stil omtrent bovengenoemd onderwerp, maar iedere keer opnieuw duikt dit weer op. In eerste instantie leek het erop dat het kabinet tijdens de onlangs gehouden Participatietop een uitruil wilde maken door 200.000 nieuwe banen aan te bieden als de werknemersorganisaties akkoord gingen met het versoepelen van het ontslagrecht en strengere grenzen te stellen aan de ontslagvergoeding.
Aangezien de bonden hadden aangegeven dit niet te willen bespreken op deze top, is er daar niet over gesproken. Direct daarna echter gaf het kabinet aan toch door te willen gaan met zijn plannen. Het toont daarmee aan nog steeds de ijverigste leerling van de Europese Unie-klas te willen zijn bij het uitvoeren van de Lissabon-agenda: het neoliberale beleid in Europa dat de ondernemers vette winsten biedt en de werkers bestaansonzekerheid en slechtere arbeidsvoorwaarden.
Het kabinet en de werkgevers willen dat de werkgevers geen ontslagvergunning van het CWI of toestemming van de kantonrechter meer nodig hebben om iemand te kunnen ontslaan. Nu toetst het CWI bij een aanvraag voor een ontslagvergunning nog of het gevraagde ontslag wel gerechtvaardigd is. In de nieuwe situatie is deze controle van de baan. Dit betekent dat iemand van bijvoorbeeld 55 jaar en al 30 jaar bij zijn werkgever in dienst, bij een dergelijk ontslag vier weken later op straat kan staan.
Nu is er nog sprake van een procedure die zes tot 10 weken kan duren, waarna er nog een opzegtermijn geldt die tot zes maanden kan oplopen. In de nieuwe situatie zou je, als je het niet eens bent met het ontslag, zelf maar naar de rechter moeten gaan om je gelijk te halen.
Wat betekent het bovenstaande voor oudere werknemers?
Dit betekent waarschijnlijk dat oudere werknemers, die vaak langere dienstverbanden hebben (het lukt immers vaak al na je 40e jaar niet meer om nog over te stappen naar een andere werkgever) snel op straat staan en naar alle waarschijnlijkheid niet meer aan het werk komen.
Ondanks dat het kabinet aangeeft dat er banen genoeg zijn en dat er te weinig arbeidskrachten zijn zodat er werknemers uit het buitenland moeten komen, vinden oudere werknemers nagenoeg geen baan meer.
Met name mensen die geen vakopleiding hebben komen uiteindelijk in de bijstand terecht. Diegenen die wel een vakopleiding hebben (waar zeer veel vraag naar is) kunnen vaak alleen via tijdelijke banen of uitzendconstructies weer aan de slag. Altijd maar afwachten dus of je weer aan het werk komt, waardoor je angst krijgt of je je financiële verplichtingen wel kunt nakomen of geen nieuwe durft aan te gaan.
Het is toch van de gekke dat iemand die op zijn/haar 15e of 16e jaar begonnen is met werken, na 40 jaar gewerkt te hebben een poosje WW krijgt en uiteindelijk nog naar de gemeente moet voor een bijstandsuitkering. Heb je dan een partner met inkomsten, dan kun je ook nog naar die bijstandsuitkering fluiten. Inmiddels is ook de WW-periode al dermate ingekort, dat men nog maar maximaal drie jaar en twee maanden een WW-uitkering kan krijgen.
Een tegemoetkoming in het leed kan nog wel eens de ontslagvergoeding zijn.
Hier wil het kabinet echter ook paal en perk aan stellen. De regering vindt dat de kosten te hoog worden als deze vergoeding via de zogenaamde kantonrechtersformule berekend wordt.
Dit houdt in een maandsalaris per dienstjaar tot een leeftijd van 40 jaar, anderhalf maandsalaris per dienstjaar van 40 tot 50 jaar en twee maandsalarissen per dienstjaar als je 50 jaar of ouder bent. Dit kan uiteraard behoorlijk in de papieren lopen, maar mag dat dan ook wel als men 30 tot 40 jaar trouwe dienst verricht heeft bij dezelfde werkgever. Maar de voorgestelde beperkingen van het kabinet gelden alleen voor de 'gewone man en vrouw'. De mensen met topinkomens, die dit meestal van tevoren al geregeld hebben, worden ongemoeid gelaten.
Uiteraard wil de FNV dat het ontslagplan van tafel gaat. Zij gelooft namelijk niet dat door deze plannen meer mensen aan het werk komen. De FNV wil dat het ontslagrecht blijft zoals het is, want werknemers worden hierdoor terecht beschermd.
De FNV is dan ook van plan actie te voeren als deze plannen niet van tafel gaan. De komende tijd zult u hier uiteraard meer over horen, waarbij het van groot belang is dat hieraan massaal gehoor wordt gegeven.
Voor nadere informatie over de komende actie:
http://radicall.web-log.nl en www.fnvbondgenoten.nl