Redactie Binnenland
In januari werd bekend dat het Openbaar Ministerie doorgaat met de vervolging van professor JoMa Sison. Dit was ook de maand waarin rechtse politici klaagden over de 'ongevoeligheid' van de rechters voor het gevaar van het terrorisme. De rechterlijke macht bleek niet onder de indruk van de bewijsvoering tegen de vermeende terroristen van de Hofstad-groep, net zoals ze eerder ook de aanklacht van moord tegen Sison niet ontvankelijk verklaarden.
De Nederlandse rechters blijken een heel wat realistischer beeld te hebben van wat terrorisme is dan de politici. Maar helemaal vertrouwen op de rechterlijke macht kunnen we niet: de repressie is wel degelijk sterk toegenomen sinds de 'War on Terror' ontketend werd.
We hoeven alleen maar in herinnering te roepen hoe in september vorig jaar het al jaren durende treiteren van professor Sison door de Nederlandse staat zijn climax vond in een arrestatie met een aanklacht van moord. Eerder is in Manifest gewezen op het feit dat doel van deze actie was, het in diskrediet brengen van de leiding van het NDFP, de koepel van progressieve bewegingen op de Filippijnen, zetelend in Utrecht.
Het Openbaar Ministerie heeft nu besloten tot voortzetting van het vooronderzoek in de zaak tegen Sison. Het is duidelijk dat de Nederlandse staat onder zware druk staat van de regeringen van de VS en de Filippijnen om definitief af te rekenen met Sison en het NDFP in Utrecht. De advocaat van Sison, Michel Pestman, wijst erop dat er geen enkel juridisch argument is voor heropening van het onderzoek, er zijn alleen maar politieke redenen. De verdediging is in beroep gegaan en verwacht ook dit keer dat de rechters JoMa Sison zullen vrijspreken.
Wat overblijft is dat professor Sison en het NDFP steeds verder gecriminaliseerd worden, om die politieke stem zoveel mogelijk te isoleren. De internationale woordvoerders van de rechtvaardige strijd van de progressieve bewegingen op de Filippijnen tegen de semi-koloniale regering, tegen de liquidaties van vakbondsactivisten, voor meer zeggenschap over de economie, voor meer democratie, staan in de beklaagdenbank, en daarmee ook die strijd zelf. Wat JoMa Sison en het NDFP nu verdient, is de solidariteit van heel progressief Nederland.
zie ook: http://www.josemariasison.org