"Het programma van de CPRF wordt steeds relevanter".

Zjuganov, voorzitter van CPRF.

Verklaring van het presidium van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Russische Federatie (CPRF). (deel 1)

Op 2 maart jl. beleefden we de climax van de verkiezingsmarathon, die maandenlang duurde. De bevolking ging stemmen voor een nieuwe president.

Tegelijkertijd werden er in 11 regio's wetgevende vergaderingen gekozen. De nieuwe Staatsdoema was al in functie sinds eind vorig jaar. Er waren twee hoofdstromingen in de verkiezingsstrijd voor de verkiezing van de Russische president. De ene was de alliantie van de groot-kapitalisten en arrogante bureaucraten, die Dimitri Medvedev als kandidaat had. De andere was het links patriottisch alternatief, dat Gennadj Zjuganov als kandidaat had.

De wens van de zittende machthebbers om koste wat kost alle vergaarde eigendommen en politieke macht te behouden, dwong hen tot verregaande en niets ontziende wetsovertredingen. Op onbeschaamde wijze werd druk vanuit de regering toegepast. Er werd intensief gebruikgemaakt van informatie en psychologische oorlogsvoering tegen het eigen volk.

Ondanks het feit dat de gehele machtsstructuur van hoog tot laag tegen onze partij werd ingezet, hebben we als CPRF standgehouden, zelfs onze posities versterkt en een belangrijke morele overwinning behaald.

De kandidaat van de zittende regering, Dimitri Medvedev, is in een aantal regio's waar hij aanzienlijk minder stemmen behaalde dan Moskou voorzien had, behoorlijk afgegaan. In het denken van de bevolking heeft zich een belangrijke verschuiving voorgedaan ten aanzien van onze partij. We worden steeds meer beschouwd als een serieuze oppositiepartij, die denkt en vecht als een partij die de zware uitdaging van de hedendaagse verkiezingsstrijd aangaat.

De CPRF heeft miljoenen nieuwe aanhangers, die zich bewust zijn geworden van de kracht van de partij en haar bij de verkiezingen hebben gesteund, verworven. De partij krijgt steeds meer steun van het bewuste deel van de bevolking dat nog over zelfrespect beschikt en in staat is zelfstandige keuzes te maken. Bovendien zijn grote delen van de bevolking de CPRF gaan beschouwen als de dynamische actiepartij, als de partij van de toekomst.

Deze aanzienlijke veranderingen werden in de loop van de verkiezingscampagne zichtbaar, toen de partij haar ideeën aan de kiezers voorlegde. Dat betekent, indien de partij een permanente toegang tot de media zou krijgen, ze de kiezers zodanig beter zou kunnen bereiken dat dat de doorslag zou kunnen geven.

De heersende machten in Rusland hebben nu bewezen niet in staat te zijn om op een eerlijke wijze de verkiezingen te winnen. De weigering van de 'partijen van de macht' om deel te nemen aan openbare debatten, is een veelzeggend voorbeeld van hun zwakte.

Alle ophef over het succes van Dimitri Medvedev bij de presidentsverkiezing is gespeend van elke werkelijkheidszin. Dit was geen vrije en eerlijke verkiezingsstrijd. De organisatie, die toezicht hield op het verloop van het verkiezingsproces, constateerde een opeenstapeling van forse overtredingen van de grondwet, van de wetten van de Russische Federatie en van democratische normen.

De recente verkiezingen hebben concrete bewijzen geleverd van het feit, datde oligarchische regering niet louter handelt in de zin zoals door de bevolking is uitgesproken. Steeds meer wordt het kiessysteem naar haar hand gezet en is daarmee onwettig geworden. Dit maakt een eerlijke, inhoudelijke politieke strijd onmogelijk en drukt een zwaar stempel op de verkiezingen, ten gunste van haar eigen kandidaten. Ook het dreigen met represailles tegen plaatselijke bestuurders werd daarbij niet geschuwd.

De verkiezingscampagnes van eind vorig jaar en begin dit jaar zijn ongekend cynisch verlopen. Miljoenen Russische burgers werden blootgesteld aan regelrechte chantage door het machtssysteem, van hoog tot laag. Onder dreiging van ontslag werden bedrijfsleiders, schoolhoofden, hoofden van sociale en medische instellingen en legerleiders gedwongen hun personeel te laten stemmen op de 'troonopvolger'.

Ook de media voerden de druk hoog op. Dag in dag uit was de 'troonopvolger' op alle tv-kanalen te zien. De successen van Poetin's plannen en van de zogenaamde Nationale Projecten werden breed uitgemeten. En dat alles tegen de achtergrond van nieuwe prijsstijgingen, oplopende inflatie, en een stagnerende productie. Bovendien wordt er door bedrijfsleiders en autoriteiten op het gebied van de binnenlandse economie stevige kritiek op de regering geuit.

Tijdens deze verkiezingsstrijd kreeg Rusland te maken met de techniek om vanuit de top gemanipuleerd cijfermateriaal en verkiezingsuitslagen te verstrekken in de vorm van voorspellingen, die door ingehuurde politieke analisten werden gepubliceerd. Een compleet systeem werd in het leven geroepen om de uitslag naar hun hand te zetten. Op grote schaal werden er burgers van verkiezingslijsten geschrapt. Het aantal geregistreerde kiezers bij de presidentsverkiezingen was ruim 2 miljoen minder dan bij de parlementsverkiezingen.

Verder werden onze vertegenwoordigers uit de verkiezingscommissies geweerd, de toegang tot de stembureaus geweigerd en vastgehouden door bewakingsdiensten. Stemvervalsingen en knoeien met uitslagen is veelvuldig voorgekomen.

Er is nooit enige reactie gekomen, alsof het afgesproken werk was, op de vele verklaringen en klachten die door het campagnebureau van de CPRF en onze waarnemers zijn ingediend bij de bevoegde instanties en bij de verkiezingscommissies op alle niveaus.

In gebieden waar corruptie en misleiding de normale gang van zaken is, ging het ook nu niet anders. De 'teruggekeerde verkiezingen' in Dagestan, Ingoesetië, Tsjetsjenië, Mordovia, Bashkiria, Kabardino-Balkaria, Karatsjajevo-Tsjerkessië, Tyva en Kemerovo Oblast geven aanleiding voor grote zorgen over de situatie van de bevolking aldaar. Haar stemmen werden op onbeschaamde wijze genegeerd door de regionale autoriteiten. Dergelijke manipulaties zorgden ervoor dat de indrukwekkende uitslagen van Zjuganov in Brjansk, Nizhnj Novgorod, Orenburg, Novosibirsk, Smolensk, Volgograd Rjazan en Omsk en Altaj Krai en andere gebieden, toch tot een lager gemiddelde leidden.

De CPRF erkent geen verkiezingen die op dergelijke wijze uitgevoerd zijn. Als de democratische regels totaal genegeerd worden, is het voor burgers onmogelijk hun vrije mening kenbaar te maken. Volgens de communisten komen de officiële uitslagen van de presidentsverkiezingen van de Russische Federatie (70,28% voor Medvedev, kandidaat van Verenigd Rusland, tegen 17,72% voor Zjuganov, kandidaat voor de CPRF), geheel niet overeen met de werkelijkheid. (wordt vervolgd)

Bron CPRF, 18 maart 2008, vertaling Ardengo Persijn.