Griekse kijk op de crisis

Internationale samenwerking communisten groeit

Partijkantoor van de KKE in Athene: Marx, Engels en Lenin sieren een van de muren van de grote zaal. (Foto WvKranenburg/Manifest)

Sociaaleconomische redactie

Manifest publiceert naast eigen analyses ook een verklaring van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Griekenland over de internationale economische crisis. De daadwerkelijke samenwerking van communistische partijen, zoals in Luxemburg (zie elders in de krant) en uitwisseling van informatie van andere CP's wordt steeds belangrijker. De communistische wereldbeweging slaagt er steeds meer in een gezamenlijke analyse te maken en ook steeds vaker gezamenlijk op te treden. Na de problemen van de afgelopen twee decennia is dat een opvallend succes. Juist nu het kapitalisme een gevoelige tik heeft gekregen biedt dat nieuwe kansen. Manifest nodigt overigens alle progressieven uit met ons mee te denken en gezamenlijk op te treden voor een andere maatschappij. Het is de hoogste tijd voor een progressief links bondgenootschap.

(begin verklaring)

"De crisisverschijnselen die zich nu voordoen in de economieën van de Verenigde Staten en in de lidstaten van de Europese Unie, in de vorm van faillissementen in de financiële sector, zijn uitingen van de anarchistische kapitalistische ontwikkeling.

De aftakeling en het parasitisme van de hedendaagse economie worden veroorzaakt doordat de belangrijkste productiemiddelen in privébezit zijn, al of niet met aandeelhouderskapitaal. Hierdoor worden dagelijks aandelen verhandeld, geleid door banken, verzekeringsmaatschappijen, effectenhandelaren, e.d.

Crisisverschijnselen zijn onlosmakelijk verbonden met het kapitalistische economische systeem. Dit geeft al aan dat het niet het 'almachtige' systeem is. Er bestaat geen deugdelijke methode om dat systeem voor de neergang te behoeden (want dat zit in het systeem ingebakken), of de staat nu borg staat voor de banken en andere bedrijven die met grote schulden zitten, of dat ze het aan de markt overlaat, om ze te redden of te laten doodbloeden.

Ongeacht de duur en de diepte van de huidige economische crisis, zijn de leiders van het systeem bang de greep erop te verliezen en zo de politieke stabiliteit te ondermijnen.

De toenemende uitbuiting van werknemers en de moordende concurrentiestrijd tegen de kleine zelfstandigen, met als oogmerk de winsten te maximaliseren, verstikken de hele economie. Ook de goed betaalde werknemers in de financiële sector en de zogeheten middenklasse van de bevolking dreigen nu in de knel te komen. Zij konden hun inkomens opschroeven d.m.v. obligaties en aandelen, enz.

De crisis is zeker ook bedreigend voor de gewone werknemer, dreigende ontslagen en verlies van spaargeld.

Wat door de bezittende klasse ervaren wordt als een bedreiging van hun economische en politieke macht, is de hoop voor de arbeidersklasse. Het is van groot belang om niet uit het oog te verliezen wat de enige goede weg is. Gezamenlijk verenigd moet nu het 'gewonde beest' aangepakt worden en het niet de tijd gunnen om te herstellen van de klap. Absoluut noodzakelijk is het gemeenschappelijke bezit van de productiemiddelen, een centrale planning van een op sociale leest geschoeide productie en onder controle van dearbeidersklasse. Dit vergt uiteraard een overname van de macht.

Dit is geen laatste oordeel en ook geen overdrijving. We willen niet beweren dat er nu al een recessie is zoals die van 1929. Echter, de forse mogelijkheden van de bezittende klasse om allerlei overheidsregelingen te benutten hun economische systeem overeind te houden en de arbeidersklasse te misleiden, werken nu in tegenstelling tot de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog veel minder effectief.

We roepen de bevolking op in verzet te komen tegen de doelbewust misleidende voorstelling van zaken betreffende de regelgeving, het rationalisme, en de menselijke maat van het kapitalisme. Nu wordt [in de media, nvdr] het spel van de vrije markt verketterd, maar de opzet is om het systeem te redden. Op dit moment hebben we wellicht nog niet voldoende mogelijkheden om de kapitalistische macht omver te werpen, maar de huidige situatie geeft wel aan dat de kansen voor de arbeidersklasse groeien.

De Communistische Partij van Griekenland heeft het voortouw genomen voor de eis: onmiddellijk maatregelen te nemen om de lonen en pensioenen te verhogen, terwijl de ND, de PASOK en SYN gezamenlijk vinden dat die op hun maximum zitten. De beloften die ze aan de bevolking gedaan hebben, blijken nu loze kreten te zijn geweest. Als de bevolking die partijen nu op hun daden beoordeelt, zouden ze die partijen de rug moeten toekeren. De regering van de ND is vastbesloten door te gaan met de zg. hervormingen om daarmee het grootkapitaal te bevoordelen, en m.n. de multinationals.

De grootste oppositiepartij, PASOK, draagt geen alternatief aan voor dit regeringsbeleid. Samen met SYN/SYRIZA verkondigen ze illusies, ze komen met verouderde en failliete politieke theorieën over eerlijke verdeling binnen het kapitalistische systeem. De ontwikkelingen in de economieën van de VS en EU hebben nog eens duidelijk laten zien dat de alternatieven van de burgerlijke partijen, die zouden moeten leiden tot een nieuw soort management, volledig falen en niet in het belang van de bevolking zijn.

De Communistische Partij van Griekenland wil hierbij nog eens benadrukken dat de bevolking in de tegenaanval moet gaan, en moet vechten voor de volgende zaken:

De Communistische Partij van Griekenland roept alle werknemers, boeren, zelfstandigen, de progressieve jeugd- en vrouwenbewegingen op:

Athene, 2 oktober 2008, vertaling vanuit het Engels: Ardengo Persijn.