Wil van der Klift: Overal in de wereld zien we de gevolgen van de kapitalistische crisis. Hoe ziet de situatie op Cuba eruit?
Oscar de los Reyes: De voor de hand liggende mathematische waarheid die zegt dat je niet meer kunt uitgeven dan wat je verdient, wordt vandaag de dag volledig erkend op Cuba. Het oplossen van deze tegenstelling is nog nooit zo nodig geweest als tijdens de huidige mondiale crisis. Het bewustzijn van deze grimmige waarheid is aanwezig van de top van de regering en de partij tot aan de basisorganisaties. Nieuwe beperkende maatregelen zijn dringend nodig, samen met een permanente inspanning om de bevolking voor te bereiden en op te voeden na tientallen jaren van kosteloze voorzieningen en verkwistende verspilling. Deze boodschap klonk luid en duidelijk door in alle toespraken de afgelopen twee jaar van president Raúl Castro.
WvdK: Hoe wordt die boodschap in de praktijk vormgegeven? Cuba heeft immers al zoveel te lijden van de orkanen en de gevolgen van de wurgende blokkade.
OdlR: Het is geen gemakkelijke taak, maar de Cubanen krijgen geleidelijk vat op deze situatie, vooral na de verschrikkelijke verliezen als gevolg van de orkanen van vorig jaar. Het grote verschil met andere plaatsen op de wereld is dat elke beperkende maatregel wordt uitgelegd, besproken en breed overlegd met de massa's, in de geest van het collectieve compromis en bewust van de noodzaak tot het beschermen en steunen van de meest kwetsbare sectoren van onze samenleving: de ouderen, de gepensioneerden, de zieken en mensen met lagere inkomens.
WvdK: Zijn de bezuinigingen onvermijdelijk? Ook in Nederland wordt de bevolking voorgehouden dat de broekriem moet worden aangehaald.
OdlR: Er zijn geen gemakkelijke recepten voor ontwikkelingslanden om bemoediging te vinden te midden van een crisis waarvan het einde nog niet in zicht is. Het maakt niet uit waar je kijkt: zowel de rijke als de arme landen worden geconfronteerd met massale werkloosheid, scherpe daling van de koopkracht, onveiligheid en armoede. Op Cuba, waar geen enkele cent die is geproduceerd verdwijnt in private handen, is de echte strijd die voor de verhoging van de productiviteit, je capaciteiten zo goed mogelijk benutten, consumentisme en ijdele pretenties niet omarmen en de enorme voordelen van de socialistische gezondheidszorg en het onderwijs waarborgen. Al deze belangrijke kwesties zullen centraal staan tijdens de besprekingen die worden gehouden gedurende de nationale partijconferentie komende december.
WvdK: Gaan de bezuinigingen niet ten koste van de kwaliteit van de samenleving en van de internationale solidariteit waar Cuba zo trots op is?
OdlR: De economische problemen zullen niet leiden tot veranderingen in Cuba's consequente internationale houding wat betreft de compromisloze verdediging van onze soevereiniteit en onafhankelijkheid, het aanklagen van de Amerikaanse blokkade en de solidariteit met de progressieve krachten in de wereld. Zo zal ook de strijd om onze vijf heroïsche antiterroristen vrij te krijgen uit de Amerikaanse gevangenissen niet verslappen en hierbij zal de solidariteit van alle vrijheidslievende krachten noodzakelijk zijn en heel sterk worden gewaardeerd.
Cuba is er trots op een Latijns-Amerikaanse natie te zijn en is bezig met een constante zoektocht naar gezonde en stevige banden met onze dichtstbijzijnde broederlanden voor een verdere ontwikkeling van een structurele integratie (Zoals bijvoorbeeld ALBA, nvdr) op basis van gedeelde belangen. Tegelijkertijd zijn wij klaar voor verdere economische en commerciële betrekkingen met alle landen op basis van wederzijds voordeel, vrij van de druk en beperkingen opgelegd door de dictaten vanuit de VS. Tegengesteld aan deze houding zijn de imperialistische oorlogen ontketend in het Midden-Oosten en de ernstige situatie gecreëerd door de coup in Honduras die een ernstige waarschuwing betekenen dat in onze regio ook zulke dingen kunnen gebeuren.
Van groot belang voor deze tijd is het verhelderen en verspreiden van deze feiten met alle mogelijke middelen.