Kakasa ka ba? Ben je klaar voor de strijd?

'Werk, geen ontslagen!' Werknemers van Triumph International Philippines hangen ondergoed op aan een hek buiten de fabriek in Taguig City om te protesteren tegen de geplande sluiting van de ondergoedmaker. (Foto: AP http://img268.imageshack.us/img268/9292/gen2hires.jpg)
Bij de foto: 'Werk, geen ontslagen!' Werknemers van Triumph International Philippines hangen ondergoed op een hek buiten de fabriek in Taguig City om te protesteren tegen de geplande sluiting van de ondergoedfabrikant. Foto: AP http://img268.imageshack.us/img268/9292/gen2hires.jpg.

Ang Bayan

"Vierendertig jaar lang hebben we Triumph gediend, met inzet van heel onze persoon, heel ons leven", zei Lita de la Cruz, voorzitter van vakbond Bagong Pagkakaisa ng mga Manggagawa Triumph International nv (Nieuwe Eenheid van de Arbeiders in Triumph International), tijdens een protestdemonstratie voor de Triumph-fabriek in Taguig City, Metro Manila, in reactie op het voornemen van het bedrijf om het hoofdzakelijk vrouwelijke personeel te ontslaan. Haar tranen wegslikkend zei ze: "Ze hebben miljarden en miljarden winst opgestreken!"

Dit is slechts een van de meest in het oog springende scènes in 'Kakasa ka ba? Hamon sa panahon ng krisis' (Ben je klaar voor de strijd? Uitdaging in een tijd van crisis), een videodocumentaire van 23,5 minuut, geproduceerd en gepresenteerd door Mayday Productions in samenwerking met de Mayo Uno Kilusang (de 1 mei-beweging van de KMU). De video-documentaire was een van de korte films gekozen voor de tentoonstelling in het Ikalawang Pandayang (tweede workshop) Lino Brocka op 11 augustus gehouden in het Filminstituut van de Universiteit van de Filippijnen. De film werd ook in verschillende arme stadswijken vertoond.

De film is actueel en opmerkelijk, want zij toont de benarde situatie van de werkenden in de Filippijnen, met name de gevolgen van massale werkloosheid en lage lonen.

De video toont verschillende mensen die allerlei soorten werk aanpakken om een schamel bestaan bij elkaar te scharrelen voor hun gezin. We zien een bouwvakker die geen werk meer vond nadat hij ontslagen werd; de vrouw van een arbeider die voorheen op een conservenfabriek werkte en nu werkloos is; vaklieden die uit pure nood gaan werken als inpakker van noedels en snacks; een kolenbrander die op zijn kleine erf een paar varkens houdt; mensen die de vuilnisbelten afstropen. Een van die lompenrapers vertelt dat de schamele 200-300 peso's (rond 3 tot 4 euro) die ze daarmee verdient, nauwelijks genoeg is voor de tijd tussen twee maaltijden.

Zij leven in wijken waar de mensen altijd werk konden vinden in lokale ondernemingen. Die zijn over de kop gegaan door de praktijken van giganten als Nestlé, Nissan en Toyota.

De video geeft een beeld van de strijd van de 106 arbeiders die stomweg op straat geschopt werden door Daiho Philippines, net zoals de vrouwen van Triumph International. De gebruikelijke smoes van de bedrijven voor de ontslagen is faillissement. De video toont de dramatische statistieken van de werkloosheid in de Filippijnen, waardoor 11 procent van de mensen getroffen wordt.

Vakbondsleiders en wetenschappers zeggen in de film dat de Filippijnen onder chronische werkloosheid lijden vanwege de achterlijke economie en onderontwikkelde landbouw en industrie. Zij onderkennen de noodzaak voor de dagloners zich in vakbonden te organiseren die vast werk zouden kunnen afdwingen en betere arbeidsvoorwaarden.

De voorzitter van de KMU, Ka (kameraad) Elmer Labog, zei: "De enige oplossing voor de huidige overproductiecrisis en voor de crisis waarin het kapitalisme zelf verkeert is de komst van het socialistische systeem".

De laatste beelden van de film tonen arbeiders en militante groepen die demonstreren voor banen en tegen ontslagen, hogere lonen en nationale industrialisatie. Uit de enorme massa mensen stijgt de kreet "Hukbong mapagpalaya! Uring manggagawa!" (De arbeidersklasse is het bevrijdingsleger!).

21 augustus 2010