"(...) Ik (Marx, red.) meen daarentegen te kunnen verzekeren, dat de inhoud aan de Duitse arbeiders weinig moeilijkheden zal bieden. Moeilijk is, in het algemeen, slechts de derde afdeling, maar voor de arbeiders, wier algemene levensvoorwaarden ze samenvat, veel minder dan voor de 'beschaafde' bourgeois. Bij de talrijke verklarende aanvullingen, die ik hier heb gemaakt, heb ik inderdaad veel minder aan de arbeiders gedacht dan aan 'beschaafde' lezers; mensen bijvoorbeeld als mijnheer de afgevaardigde Von Eynern, mijnheer 'Geheimrat' Heinrich von Sybel, en andere Treischke's, beheerst door de onweerstaanbare drang, hun afgrijselijke onkunde en hun daaruit begrijpelijk, kolossaal wanbegrip van het socialisme steeds weer opnieuw zwart op wit ten beste te geven. Als Don Quijote zijn lans op windmolens richt, dan behoort dit tot zijn ambt en in zijn rol, maar een Sancho Panza kunnen we zoiets onmogelijk toestaan.(...)"
Uit:Voorwoord bij 'De Ontwikkeling van het Socialisme van Utopie tot Wetenschap', Londen, 1882.