In de hele wereld vierden op 1 mei jl. de arbeiders de dag van de Arbeid en zij stelden hun eisen aan de heersende klasse. De Dag van de Arbeid is een feest- en strijddag van de (socialistische en communistische) arbeidersbeweging. De Nederlandse werkende klasse staat voor de opgave om de gevolgen van de kapitalistische crisis het hoofd te bieden: "Wij gaan hun crisis niet betalen!" Om dat te bereiken moet de verdeeldheid van de werkende klasse worden bestreden. Eenheid en solidariteit staan bovenaan de agenda. Het behoud van sociale verworvenheden en de strijd voor socialisme moeten hand in hand gaan! Dat vraagt om klassenstrijd in eigen land. Die strijd zal de komende tijd vooral ook politiek-ideologisch moeten zijn om de heersende verwarring onder de werkende klasse te kunnen bestrijden. De kapitalistische mondialisering van de productie maakt dat de arbeidersklasse ook sterker dan voorheen moet zoeken naar internationale samenwerking en eenheid. Internationale eenheid op basis van klassenstrijd in eigen land is van groeiend belang: 'Arbeiders van alle landen, verenigt u!' geldt nog net zo als in de tijd dat Marx en Engels ertoe opriepen en de eerste Internationale Dag van de Arbeid het licht zag (*).
(*) In november 1884 nam de 'American Federation of Labor' een resolutie aan, waarin zij ervoor pleitte om vanaf 1 mei 1886 de wettelijke 8 urendag ingevoerd te krijgen. De Amerikaanse vakbondsfederatie (American Federation of Labor) besloot in 1888 om voortaan op 1 mei jaarlijks te demonstreren voor de invoering van een 8-urige werkdag. Het voorstel werd in 1889 overgenomen op het eerste congres van de Tweede Internationale te Parijs.