De imperialistische aspiraties van Turkije

padisah_tayyip.jpg
Erdogan gekleed als een Sultan, deze wordt gebruikt door AKP'ers met de slogan "de laatste sultan van Turkije".
kanaal.jpg
Erdogan's 'gekke' project 'kanaal Istanboel'.

Eda Yenil

Toen premier Erdogan niet de kans kreeg om zijn grieven te uiten bij het Wereld Economisch Forum in Davos, begin 2009, probeerde hij wanhopig het woord te krijgen door 'one minute, one minute!' te roepen. Na deze actie begon in de Arabische media een discussie over het 'Nieuwe Ottomanisme'. Sommige schrijvers hebben toen zelfs gezegd dat Erdogan de nieuwe leider van de islamitische wereld zal worden.

Erdogan toont al jarenlang een bijzondere aandacht voor het Midden-Oosten. Deze aandacht verklaart hij door de historische banden sinds het Ottomaanse Rijk. In Turkije heeft deze actie ook voor een soortgelijk effect gezorgd. Sommigen hebben deze actie verklaard als de terugkomst van de 'Ottomaanse geest en missie'. Turkije wil de positie overnemen van Israël dat momenteel de belangen dient van Amerika. Turkije wil in het Midden-Oosten een positie krijgen als leidend land onder leiding van Amerika.

Bewondering voor het Ottomaanse Rijk is niets nieuws in Turkije. Al jarenlang zien wij deze bewondering terugkomen in tal van kleine en grote uitingen. Zo wordt de foto van de laatste Ottomaanse Sultan Vahdettin op sommige overheidsscholen opgehangen, naast de foto van Atatürk als 'Grootste Turk'.

In meerdere gevallen hebben wij gezien dat Erdogan als de laatste sultan werd afgebeeld, terwijl Turkije een republiek is. Steeds weer wordt benadrukt hoeveel Erdogan op de Ottomaanse sultans lijkt qua uiterlijk. Zelfs de adviserende ambtenaar van de premier, Ahmet Yusuf, heeft in 2009 aangegeven dat de wedergeboorte van het Ottomaanse Rijk waarschijnlijk alle problemen van het Midden-Oosten zal oplossen.

Verschillende autoriteiten beweren dat ook de problemen met de Koerdische bevolking hiermee zullen kunnen worden opgelost. Buitenlandse media brengen het verlangen naar het Ottomaanse Rijk ook onder de aandacht. Zo heeft Newsweek meerdere malen artikelen over het 'Nieuwe Ottomanisme' gepubliceerd, zelfs als voorpaginanieuws. Volgens dit artikel spreekt de hele islamitische wereld over de actie van Erdogan in Davos en hiermee toont zij haar verlangen naar de tijd van Abdülhamid II.

Het is ook niet vreemd er zo over te denken. Erdogan spreekt vaak genoeg over Abdülhamid. Zo heeft hij in 2009 een project voorgesteld om een tunnel te bouwen onder de Bosporus. Later heeft hij aangegeven dat dit de droom van Abdülhamid was. Ook zijn plan om een kanaal parallel aan de Bosporus te bouwen, zijn 'gekke project' noemde hij dat zelf, voor de verkiezingen van 2011, was een idee van Abdülhamid. Alhoewel hij niet meer leeft worden zijn ideeën gebruikt voor het lanceren van imperialistische plannen, voor het verklaren van natuurrampen en voor nog meer privatisering in het land.

Momenteel heerst er in Turkije een verkiezingssfeer. Zoals alle andere partijen heeft de AKP ook haar verkiezingsprogramma bekendgemaakt. Naast het 'gekke project' van Erdogan heeft de AKP in relatie tot haar buitenlandse betrekkingen benadrukt, dat Turkije "een leidersland..." zal worden. Hiermee wordt bedoeld dat Turkije zich meer naar het Oosten zal richten en zich meer zal islamiseren. Turkije zal zich dan meer kunnen inzetten voor de imperialistische plannen van de EU en Amerika. De AKP streeft intussen naar een twee derde meerderheid in het parlement om grondwetswijzigingen te kunnen doordrukken.

De Communistische Partij van Turkije heeft eerder al, op haar 9de Congres, gewezen op het gevaar van de plannen voor het 'Nieuwe Ottomanisme'. De linkse partijen en bewegingen namen dit niet serieus, maar steeds vaker krijgt dit streven steun binnen maatschappelijke stromingen. Het 'Nieuwe Ottomanisme' betekent voor het binnenland meer islamisering en voor buitenlandse betrekkingen een braaf en aan de VS gedienstig Turkije.