Gedicht: Missie

Henricus Azewijn

Missie

Een zinvol in memoriam
bij goed verkocht zínloos geweld
staan wij in de houding stram
als een commandant zeven doden meldt.

Zeven missionarissen zijn gevallen
bij verlegging van onze grens
eten wij van meerdere wallen
hongerend met een volle pens.

De economie wint terrein
nieuwe markten gaan overal open
met hier en daar een goud-, een landmijn
om de mouwen op te stropen.

Werk in uitvoering, werkverkeer:
in de ether toch ook wat ruis:
wíllen wij dan wel steeds meer?
Maar hier en daar slaat men een kruis

in de grond van ons bestaan
waarin het einde transparant zoek is
al pinkt men marginaal een traan
ruiken de lijken niet echt fris

is er aan de knikker stront
was het einde eerst toch zoek
aan een eindeloos economisch front?
Dat héb je, vreet je te veel gesneden koek...