Een waar belastingparadijs voor sommigen...

mg3.jpg
Demonstratie van Pame op 20 oktober (Foto Manifest/M.Z.).
mg2.jpg
bezettingen en blokkades van bedrijven (Foto Manifest/M.Z.).
mg1.jpg
bezettingen en blokkades van bedrijven (Foto Manifest/M.Z.).

Anna Ioannatou

"Onze leiders vroegen om gemeenschappelijke offers. Maar toen ze het deden, gingen ze mij uit de weg. Ik vroeg mijn steenrijke vrienden naar hun belasting. Ook zij bleken buiten schot te zijn gebleven. Terwijl de armen en de middenklasse voor ons in Afghanistan strijden en de meeste Amerikanen met de grootste moeite de eindjes aan elkaar knopen, blijven voor ons, de allerrijksten, de uitzonderlijke belastingvrijstellingen voortbestaan (...) Mijn vrienden en ik werden aardig vertroeteld door een Congres dat de miljardairs gunstig gezind is (...)".

Aldus de vele malen miljardair Warren Buffett in de 'New York Times'. Een paar jaar eerder verscheen in de 'Atlantic Review' de volgende bekentenis van de eveneens vele malen miljardair Soros, naar aanleiding van het feit dat hij op een avond 1,6 miljard dollar had gewonnen door een spelletje met het Engelse pond: "(...) de democratie en de wereld lopen gevaar door de manier waarop wij ons geld verdienen. Ik voel me onfatsoenlijk, doordat ik makkelijk op een avond zoveel miljarden verdien". Interessant voor eenieder die nog illusies mocht koesteren t.a.v. Obama.

De onschendbaarheid van superwinsten is gebleven...

In Griekenland heeft de staat in 2010 12 miljoen euro belasting weten te innen van de Griekse reders (het Griekse rederskapitaal is het grootste ter wereld) en 12 miljard euro van de Griekse werknemers...

Volgens de officiële gegevens van de Bank van Griekenland zijn er in het eerste semester van 2011 177 miljoen euro buitenlands kapitaal het land binnengekomen voor investeringen. Over hetzelfde tijdvak hebben Griekse kapitaalkrachtigen voor 882 miljoen euro geïnvesteerd op diverse plaatsen in de wereld! Alles bij elkaar was de uitvoer van kapitaal uit Griekenland meer dan 4,2 miljard euro voor de jaren 2009, 2010 en de eerste zes maanden van 2011...

In naam van de concurrentie gaan lonen, pensioenen, arbeids- en verzekeringsrechten voor de bijl om de kosten voor de rijken te verminderen, zodat ze kunnen investeren. Maar voor elke euro die Griekenland binnenkomt, halen de Griekse kapitaalkrachtige 'patriotten' 5 euro het land uit om ergens in het buitenland winst te 'zuigen'.

Nogmaals, er is geld genoeg, maar.....

Een waar belastinginferno voor de velen

In de orgie van belastingheffingen gaat veel al lijken op de Middeleeuwen (bijv. de hoofdelijke belasting). De Griekse bevolking krijgt regelmatig papiertjes toegestuurd, waarin gevraagd wordt om een bepaald bedrag te gaan betalen bij banken, postkantoren, belastingkantoren enz. Op lonen en op pensioenen wordt al per maand een extra bedrag ingehouden. Dat wordt volgend jaar verhoogd. Alles voor de "sociale solidariteit" of "om het land te redden". En dat allemaal na de grote klappen van vorig jaar (weg gratificaties, speciale uitkeringen, teveel om op te noemen, geen overbodige luxe in een land met lage lonen).

Een kras voorbeeld om de bevolking in te zetten tegen belastingontduiking bij het kleine en middelgrote bedrijf is vorig jaar al van start gegaan met de verplichting bij de belastingaangifte een bepaald bedrag aan bonnetjes, als bewijs van wat je gekocht hebt in te dienen. Tassen vol met bonnetjes werden aangesjouwd door eenieder die dit serieus nam. Een regering die de kleine belastingontduiking niet kan of wil bestrijden, speelt deze taak naar de bevolking toe: zij controleert de winkels en als je niet genoeg bonnetjes inlevert naar verhouding met het inkomen dat je opgeeft, wordt je extra belast op grond van een 'vermoedelijk' inkomen, dat je niet opgeeft.

Dit jaar werd in september (!) aangekondigd, dat het totale bedrag op de bonnetjes 60 procent zou moeten bedragen van het opgegeven inkomen. Deze maatregel werd al snel ingetrokken (toch een beetje aan de late kant, en dan in september. Het jaar was al bijna voorbij en iedereen dacht dat het niet meer hoefde, er was immers niets aangekondigd) en vervangen door 25 procent. Er is ook in de gauwigheid een belastingkaart uitgegeven in plaats van de bonnetjes in de winkels waar je koopt. Dan worden de bergen bonnetjes op de belastingkantoren minder ( welk personeel gaat zich daarmee bezighouden, de ontslagen zijn immers niet van de lucht). De meeste winkels hebben echter geen apparaat voor deze kaarten...

Ook dit zal wel weer op niets anders uitdraaien dan op nog een beetje meer chaos. Het verhaal dient om een beeld te geven van de spastische maatregelen van een regering, die allang haar gezicht heeft verloren en bij elke verschijning van een minister of andere hoogwaardigheidsbekleder zich belachelijk maakt (als het niet om te huilen was).

Nieuw is, dat je belast gaat worden voor wat je niet uitgeeft, omdat je het niet uitgeeft! Eerst kregen de Grieken (al jaren) te horen, dat ze meer consumeerden dan produceerden. Nu worden ze belast, als ze niet alles opconsumeren wat ze opgeven bij de belasting, waarbij uitgaven voor onderwijs, gezondheidszorg en wat dies meer zij (steeds meer geprivatiseerd en steeds duurder) niet meetellen als gemaakte kosten! Ondertussen is de belastingvrije grens van 8000 (per jaar) op 5000 teruggebracht. En voor de komende jaren komt er een vaste belasting op het bezit van een huis, of appartement, die op de elektriciteitsrekening komt te staan. Als je niet betaalt, krijg je geen stroom meer. Op deze manier hoopt de regering het niet betalen tegen te gaan. Tussen haakjes, volgens gegevens van Eurostat is Griekenland nummer drie in de Europese Unie wat de prijsstijgingen in de elektriciteitsvoorziening betreft (met 17%, het EU gemiddelde was 5,1%. Nederland is een van de vier landen met een prijsdaling).

Het huidige beeld van een samenleving in ontbinding

De dag van verschijning van dit nummer van Manifest is de tweede dag van een algehele staking van 48 uur. De 'onderkant' van de samenleving wil niet meer, de 'bovenkant' kan het niet meer en de Communistische Partij wint aan invloed. Is Griekenland dan toch de zwakke schakel in het Europese kapitalisme?