MOOIE WOORDEN

truke.jpg

Jongeren voor jongeren?

Versoepeling van de ontslagwetgeving, bevordert dat de werkgelegenheid? Is dat een wapen in de strijd tegen de werkloosheid? Als je al die commentaren in de media zou moeten geloven, ja. Het werd de Franse studerende jongeren, de vakbonden, nogal kwalijk genomen dat er actiegevoerd werd tegen de invoering van een nieuwe wettelijke bepaling die het mogelijk moet maken jonge werknemers op elk gewenst moment te kunnen ontslaan.

Er werd bijna altijd vermanend verwezen naar die andere grote massa, vooral migrantenjongeren in de voorsteden, die bij gelijkblijvende wetgeving nooit aan de slag zouden komen. Het woord egoïsme is naar mijn waarneming nog niet gevallen, maar wat de toon van de commentaren betreft kwam het daar wel op neer.

Gebrek aan solidariteit met de kansarmen, zo werd het meestal genoemd. We moeten er rekening mee houden dat deze redenering voor een belangrijk deel de discussie over politieke economie gaat beheersen. Eigenlijk is het al een poos aan de gang. Het speelt zich al af op het terrein van oud en jong, waar het vooral de vervroegde uittreding en de pensioengerechtigde leeftijd betreft. Ook daar waar het over migranten en illegaliteit gaat, en als in de discussie het verschil tussen hoge- en lagelonenlanden aan de orde is.

Dus de noodklok werd geluid over de tijdbom die onder de woedende vernielzucht van grote groepen Franse migrantenjongeren tikte. Meerdere deskundigen werden van universiteiten en redactielokalen geplukt met de vraag of ons dit ook in Nederland te wachten stond. Geen goed woord voor zoveel nihilisme en vandalisme. Maar opeens werden deze jongeren gebombardeerd tot slachtoffers! Niet van de kapitalistische maatschappij met zijn perspectiefloosheid, maar slachtoffers van de actiebereidheid van andere jongeren, van arbeiders, van anderen die zo zelfzuchtig een recht op zekerheid wensen te verdedigen, die geen toekomst van onzekerheid en bazenwillekeur willen. Onzekerheid, rechteloosheid, onderbetaling, dat alles zou toch zeker de redding van miljoenen migrantenjongeren betekenen. De redding van doelloosheid, van stompzinnige verveling en van de zucht tot autoverbranding...

Zoveel kansen voor zoveel kansarmen! Gesmoord door acties voor het behoud van zoiets onmenselijks als 'verworven rechten', van 'een teveel aan socialisme'... Je vraagt je soms af hoe het mogelijk is dat er nog zovelen zijn die dit alles geloofwaardig vinden. Je hoort de hele dag niks anders dan dat als mensen werkloos zijn dit door hun te lage opleiding komt; er is immers veel te weinig werk voor lager opgeleiden. Maar als je de uitkeringen fors verlaagt, willekeur toestaat, ontslagwetgeving versoepelt, zal blijken dat er dan opeens volop werk voor lager opgeleiden is. En dit dan, ondanks de vlucht van dat werk naar de zogenaamde lagelonenlanden. Hier heeft de tovenaarsleerling de meestergraad behaald... Zo voeren ook de tovenaars van de kapitalistische economie hun kunsten uit als het gaat om illegale migranten en 'goedkope' arbeidskrachten uit Europese landen. Goedkope Polen, Aziaten en Afrikanen zonder verblijfsvergunning en allerlei varianten daarop zijn het gesprek van de dag in de kringen van mensen die vinden dat ze er politiek-economisch toe doen.

Legaliseer het 'zwarte' of 'grijze' circuit, zo luidt de boodschap, meestal opgediend met 'een sociaalliberale, humaan ruikende saus. Wat is daar dan zo humaan aan? Want legaliseren betekent hier niet het inpassen in de nog bestaande wetgeving! Want wie de wetten voor de legalen wil afschaffen, zal zeker niet de nog bestaande wetten voor de illegalen laten gelden! Legaliseren betekent hier: de buitenproportionele uitbuiting legaal maken! De ver onder de cao's betaalde lonen legaliseren! Het ontbreken van elke ontslagbescherming legaliseren!

De mensen die zo'n toekomst niet willen, ook omdat het dan het voorland is voor allen, en vinden dat legaliseren moet betekenen dat allen gelijk zijn voor de nu geldende wetten, worden hypocriet genoemd. Waarom? Omdat zij wel goedkope producten kopen, die zo goedkoop kunnen zijn door de arbeid van veel te laag betaalden; dus producten waar illegale arbeid in zit. Dat zeggen dan zij die de kapitalistische marktwerking verheerlijken en die in alle vezels van de samenleving willen laten doordringen! Communisten, socialisten en allen die vraagtekens plaatsen bij die marktwerking, hoeven zich in discussies over economie niet ongemakkelijk te voelen. Want de redeneringen en politiek-economische wijsheden van alle soorten liberalen zijn meestal heel eenvoudig te weerleggen.

Wie maar even nadenkt kan toch niet geloven dat al die door het systeem uitgekotsten en voor het systeem overbodigen die nu geen werk kunnen krijgen, dat dan wel zouden kunnen krijgen nadat de ontslagwetgeving zou zijn versoepeld. Want het is de ijzeren wet van het kapitalisme dat als er geld valt te verdienen men de daarvoor benodigde mensen aanneemt en dan zelfs bereid is extra loon te betalen.

Het is veeleer aan te nemen dat het ook de kapitalisten en hun pleitbezorgers om de toekomst gaat. De verwachting voor wat betreft de demografische ontwikkeling is dat de beschikbare beroepsbevolking ernstig zal slinken. In veel landen, met name in de Europese, zal de arbeidersklasse sterker komen te staan ten opzichte van de kapitalistenklasse. Want er heerst een ijzeren wet: wat schaars is is duur! Want wie iets bezit dat schaars is - ook arbeidskracht - kan rechten laten gelden! Maar, dan wel als die rechten nog bestaan!

Men wil met een beroep op de wet van het kapitalisme (marktwerking) de burgerlijke sociale wetgeving afschaffen en daarmee ook de kapitalistische wet zelf buiten werking stellen, zodat de wet van vraag en aanbod op het gebied van de arbeidskracht sneuvelt onder de wet van de militair sterkste.

'Het is onze plicht te streven naar winst voor mij en mij tegen verliezen te beschermen', schreef de directeur van de West-Indische Compagnie in 1642, naar aanleiding van een arbeidsconflict. Zeker, dat waren heel andere tijden. Wij leven nu in een heel andere tijd. Toen het opkomende kapitalisme. Nu het moreel stervende kapitalisme. Maar de mentaliteit is nog steeds dezelfde!