"Wij hebben de Sultan wat te zeggen..."

turk_8327.jpg
Op 1 mei demonstreerde de TKP ook zelfstandig (Foto: Eda Yenil).

Eda Yenil

"Wij hebben de Sultan wat te zeggen..." zo begonnen alle slogans van de Communistische Partij van Turkije (TKP) op hun spandoeken tijdens de 1 mei-demonstraties. Hoewel iedereen dit als een viering ziet, zegt TKP dat de strijd nog harder doorgezet moet worden, omdat de AKP-regering gewoon doorgaat met haar fascistische activiteiten.

De TKP is de 1 mei-campagne begonnen met de nadruk op het verlangen van de AKP-regering naar een nieuw Ottomaans Rijk. In veel plaatsen hebben de autoriteiten geprobeerd om deze campagne tegen te houden door boetes uit te delen en hun slogans te verbieden. De gouverneur en de politie waren niet blij met het woord 'sultan' op de spandoeken. Het is hen niet gelukt om de TKP-leden tegen te houden. Overal in het land kwamen de activiteiten van de TKP in het nieuws.

Aan de 1 mei-demonstraties, in tal van plaatsen georganiseerd, nam een groot aantal mensen deel. De TKP nam deel in acht steden. Tienduizenden TKP-leden en sympathisanten kleurden de actieterreinen met hun vlaggen en spandoeken rood. De organisatoren, zoals de vakbonden, probeerden 1 mei vooral feestelijk te houden. Alsof er in Turkije niet iedere dag tijdens hun werkzaamheden arbeiders komen te overlijden, alsof iedereen een rechtvaardig loon en goede arbeidsvoorwaarden krijgt voor het werk dat men verricht, alsof de arbeidersklasse haar deel van de winst krijgt. Tijdens de speeches werd constant gezegd dat de deelname aan de 1 mei-demonstraties groot was. Maar er werd niet veel gesproken over wat de AKP-regering deze deelnemers aandoet en wat daartegen gedaan kan en moet worden.

De TKP is niet tot aan het einde van de organisatie op het Taksim-plein gebleven. De TKP-leden zijn teruggegaan naar Dolmabahçe. Daar heeft Kemal Okuyan een speech gehouden. Hij heeft verwoord wat op het Taksim-plein niet werd gezegd. Hij riep de arbeiders op tot de strijd samen met de partij.

Er vonden ook 1 mei-vieringen plaats die niets te maken hadden met de strijd van de arbeidersklasse. In Ankara heeft zelfs de minister van Arbeid Faruk Ãelik een speech gehouden tijdens een alternatieve 1 mei-viering in Tandogan. Deze minister is bekend om het invoeren van regelingen die de rechten van de arbeiders steeds meer uithollen.

Voor de strijd is 1 mei wel belangrijk, maar het gaat vooral om de periode vóór en na 1 mei. In de periode voordat de demonstraties worden georganiseerd krijgen de bewegingen de kans om mensen beter te bereiken. Als er toch een grote deelname is aan de 1 mei-demonstraties, waarin dit jaar werd voorzien, wordt de kans op politisering van de burgers ook groter. De energie die door de TKP werd ingezet voorafgaande aan 1 mei wordt nu teruggewonnen door de ingevulde lidmaatschapsformulieren en door de deelnemende sympathisanten aan de 1 mei-demonstraties. De TKP groeit, de strijd van de arbeidersklasse groeit.