Eda Yenil
De wandaden van de regeringspartij AKP kennen geen grenzen. Begin mei jl. maakte de bevolking zich zorgen om haar schoolgaande kinderen. De AKP-regering had schoolmelk uitgedeeld op basisscholen. Nog dezelfde dag moesten er duizenden kinderen naar het ziekenhuis omdat zij voedselvergiftiging hadden. De kinderen kregen de schuld, zij zouden allergisch zijn. Ook artsen en leerkrachten worden vals beschuldigd en vogelvrij verklaard.
In de stad Sivas zijn duizenden kinderen vergiftigd door de melk die de regering uitdeelde. In andere steden moesten ook honderden kinderen naar het ziekenhuis nadat zij de schoolmelk hadden gedronken. In academische ziekenhuizen onderzocht men deze gevallen, waarna bleek dat de kinderen werden vergiftigd door de melk die zij die dag hadden gedronken.
De premier en enige ministers verklaarden dat de kinderen ziek werden omdat zij allergisch waren voor melk. Omdat zij niets hadden gegeten reageerden zij, volgens hen, anders op de melk. De rapporten van de artsen bewijzen daarentegen dat de vergiftiging is ontstaan door de melk zelf. De uitgedeelde melk werd gekocht met een overheidssubsidie van een bedrijf dat blijkbaar een overschot had. Nadat de houdbaarheidsdatum was overschreden kocht de overheid de melk goedkoop in. Op deze wijze verleende de overheid zogenaamd een dienst aan de burgers, maar speelde in feite met de gezondheid van de betrokken kinderen.
Het is aan de speeches van premier Erdogan goed te merken dat hij elke keer een groep mensen uitkiest die hij de schuld geeft voor bepaalde misstanden. Als er iets misgaat met het systeem van gezondheidszorg, zijn de artsen, volgens hem, daaraan schuldig. Met zijn beschuldigingen tegen artsen die tegen het nieuwe gezondheidssysteem zijn, dat zij bepaalde diensten niet willen verlenen, terwijl de bevolking daarvoor wel belasting moet betalen, wekt hij haat bij de burgers op.
Er wordt steeds gezegd dat zij alle rechten hebben, ook tegenover de artsen. Een deel van de bevolking ziet dit als een mogelijkheid om haar woede te uiten. Na dit soort uitspraken is er een toename van mensen die artsen en verplegenden slaan of zelfs vermoorden.
Ook de lonen van de ambtenaren waren onderwerp van zo'n aanval. Er is in Turkije sprake van een loonsverhoging van minder dan vier procent in 2013. De ambtenaren, vooral de leerkrachten, demonstreerden hiertegen massaal. Na de protesten koos premier Erdogan de leerkrachten als zondebok. Hij verklaarde dat alle andere ambtenaren wellicht wat te klagen zouden kunnen hebben, maar de leerkrachten in vergelijking met de andere ambtenaren niet omdat zij minder werken en meer verdienen.
Premier Erdogan is klaarblijkelijk niet op de hoogte dat Turkije volgens de wereldstandaarden een van de landen is waar de leerkrachten het langst moeten werken. Tevens moeten de leerkrachten, nadat zij afgestudeerd zijn, jarenlang studeren om een landelijk examen te halen om als leerkracht te kunnen beginnen. Ieder jaar plegen tientallen leerkrachten zelfmoord omdat zij niet kunnen voldoen aan deze examens en dus werkloos blijven.
Ieder dag kan de bevolking in Turkije het nieuws zien, lezen en horen over nieuwe wandaden van de AKP-regering. Hoe ver kan dit gaan, kun je je verbaasd afvragen. Het antwoord is echter duidelijk. Dit zal alleen stoppen als de arbeidersklasse haar eigen toekomst opeist en haar lot niet langer laat bepalen door de AKP.