Mondiale systeemcrisis: VS willen niet alleen ten onder gaan

In GEAB nr. 84 beschrijft de Europese (burgerlijke) denktank LEAP/E2020 hoe de Oekraïne-crisis een onoverbrugbare kloof dreigt te veroorzaken tussen de Europese politici en de burgers van Europa. De Europese Unie raakt uit koers en het risico is levensgroot dat Europa zijn toekomst van vrede, soevereiniteit en democratie gaat verknoeien. In het persbericht bij dit online bulletin staat centraal dat Europa dreigt te worden meegesleept in de verdeling van de wereld in debiteuren en crediteuren, en dat de Verenigde Staten het continent proberen mee het ravijn in te sleuren.

Persbericht bij GEAB nr. 84 (15 april 2014)

De huidige confrontatie tussen Rusland en het Westen over het lot van Oekraïne roept herinneringen op aan de Koude Oorlog; de media maken in elk geval graag deze vergelijking. In tegenstelling tot wat die schrijven, is het echter niet Rusland dat een IJzeren Gordijn wil neerlaten, maar Amerika. De VS willen zo'n IJzeren Gordijn dat de momenteel dominante landen scheidt van de opkomende economieën, een pantserschild tegen de nieuwe wereldorde, een mogelijkheid voor de schuldenaren (het Westen) om hun schuldeisers (de opkomende landen) te ontlopen. En dat allemaal in de ijdele hoop dat tenminste in het westerse kamp de American way of life en de dominantie van de VS overeind kunnen blijven, nadat het op mondiaal niveau is mislukt. Anders geformuleerd: de VS willen met zoveel mogelijk lotgenoten ten onder gaan en zo de illusie blijven koesteren dat het Westen als geheel nog steeds de toekomst heeft. Gedeelde smart is halve smart!

De VS doen er alles aan om het westerse kamp zoveel als mogelijk bij elkaar en aan hun kant te houden, zodat hun afzetgebied en dus ook hun afzetmarkten zo groot mogelijk blijven. De publieke opinie wordt in die geest gemanipuleerd, terwijl de Europese regeringen Amerika slaafs volgen en geen verzet bieden. Het vrijhandelsverdrag TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) tussen de VS en de EU moet het geheel op handelsrechtelijk gebied completeren. Daarmee willen de VS Europa afschermen van de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika), ook al ligt voor Europa bij hen de toekomst vanwege hun markten, hun gunstige toekomstperspectieven en hun verbindingen met de ontwikkelingslanden. Daarnaast proberen de VS op subtiele wijze de Europeanen angst voor deflatie (prijsdaling) aan te praten en zo te dwingen om de Amerikaanse weg te volgen.

Gelet op de risico's en de achterbaksheid van de Amerikaanse methoden is het volgens ons geen verraad aan de VS als Europa de lijnen met hen zou kappen, maar eerder een belangrijke stap op weg naar een nieuwe wereldorde. Dat is waar met name ook China op aandringt door de EU-lidstaten bijvoorbeeld swap-overeenkomsten aan te bieden. Helaas is het handjevol verstandige Europese politici dat nog overgebleven is, volkomen verlamd en het enige waartoe zij momenteel nog in staat zijn, is de ontwikkelingen een beetje vertragen, met name door de Europese verkiezingen van mei af te wachten. Dat is weliswaar nuttig, maar niet voldoende.

De maskers af

In deze tijd van internet en de leaks (lekken) die daardoor mogelijk worden, is het voor geheime diensten en voor landen die vuile handen maken, steeds moeilijker om hun intriges geheim te houden. Alsof de onthullingen van Snowden en Wikileaks nog niet genoeg zijn, werd onlangs bekend dat de VS op Cuba een sociaal netwerk hebben opgezet, waarmee het Cubaanse regime gedestabiliseerd moest worden. Op YouTube is een gelekte video te zien,waaruit blijkt dat de Amerikanen de staatsgreep in Oekraïne actief hebben gesteund. En ook aan de problemen van Erdogan in Turkije zijn ze allesbehalve onschuldig. (Niet vreemd dat die na de onthullingen inzake Cuba besloot om Twitter in Turkije af te sluiten. En Fethulla Gülen, de grootste tegenstander van Erdogan en het hoofd van de Gülen-beweging, leeft zeker niet toevallig in de VS.) Vandaag zijn de maskers gevallen! Wat zich daarachter verborg, kon iedereen die dat wilde, eigenlijk al jaren weten. Toch is het goed dat het nu voor ieder die zijn ogen niet wil sluiten, heel duidelijk is geworden.

Voor de VS is het niet genoeg om zich met de binnenlandse aangelegenheden van ontwikkelingslanden en bananenrepublieken te bemoeien. Ook in Europa proberen ze ervoor te zorgen dat onderdanige regeringen zich ondergeschikt maken aan de Amerikaanse belangen. De VS stellen het voor alsof dat wat goed is voor hen, ook goed is voor Europa, als variatie op de uitspraak van toenmalige GM-CEO Charles Wilson: "Wat goed is voor General Motors, is ook goed voor de Verenigde Staten van Amerika." En dat was in 1953 al niet juist.

De VS kunnen al lang op de steun van Cameron, Rajoy, Barroso, Ashton en anderen rekenen. Vandaag hebben ook Polen en zijn minister-president Donald Tusk, die aan het begin van zijn ambtsperiode nog meer Europees dan trans-Atlantisch wilde zijn, zich aan hun kant geplaatst. Nu is Tusk een krachtig pleitbezorger van schaliegas in Polen en is hij nauw betrokken bij het aanwakkeren van het conflict met Rusland. En ook op Italië kunnen de VS dankzij de coup van Renzi rekenen, terwijl in Frankrijk Hollande onlangs met Valls een nieuwe premier heeft benoemd van wie niet gezegd kan worden dat hij kritisch staat tegenover de VS. Aan het begin van zijn presidentschap probeerde Hollande nog een onafhankelijke politiek te voeren, zoals inzake Mali en ook bij enkele andere thema's, maar inmiddels is hij bereid om voor waterdrager van de Amerikanen te spelen. Met welke middelen hebben ze hem zover gekregen? Alleen Duitsland probeert nog wat tegenstand te bieden, maar hoe lang zal dat nog lukken?

Europa heeft zich voor de Amerikaanse kar laten spannen en handelt tegen zijn eigen politieke, geopolitieke en economische belangen in. Terwijl de BRICS-landen precies het tegenovergestelde doen en alles ervoor over hebben zich los te maken van de nu gevaarlijke en schadelijke invloed van de VS, verandert Europa in een geopolitieke harlekijn. Als voorbeeld: België heeft in de drie maanden tussen oktober 2013 en januari 2014 Amerikaanse staatsobligaties ter waarde van 130 miljard dollar gekocht, en dat is in een hoger tempo dan de groei van het bruto binnenlands product. Met een handelsoverschot van circa 1 procent van het bbp zal het land moeite hebben om te verklaren waar deze koopkracht vandaan komt. Het is zeker niet België zelf dat verantwoordelijk is voor dit verschil, maar uiteraard Brussel, dat wil zeggen de EU als kleine soldaat van de VS.

Politiek gezien wordt Europa overgenomen door de VS, wat bij gebrek aan politieke leiding ook niet zo moeilijk is. Handelsrechtelijk en juridisch wordt deze onderwerping van Europa bezegeld met de ondertekening van TTIP.

Snel een TTIP!

Wij hebben het al vaker onderbouwd: in tegenstelling tot de wijdverbreide succesverhalen over de zogenaamde opleving in de VS, die men aan de stijgende vastgoedprijzen en de recordniveaus op de aandelenmarkten zou kunnen aflezen, is de Amerikaanse economie aan haar einde. In de VS lijden meer mensen aan honger en ondervoeding dan in Griekenland. Zelfs goedkope detailhandel die massaproducten aanbiedt, moet sluiten omdat de klanten wegblijven. Het aantal aanvragen voor hypotheken staat op een recordlaagte, wat een spoedige prijsval op de vastgoedmarkten voorspelbaar maakt.

Extra goederentransacties zijn voor de Amerikanen evenwel niet de hoofdreden van TTIP. Waar het hen eigenlijk om gaat, is de verdediging van de dollar als belangrijkste mondiale handelsvaluta en het behoud van Europa in de Amerikaanse invloedssfeer, zodat er geen euro-BRICS-blok ontstaat dat een tegenwicht zou kunnen vormen tegen de VS.

De Oekraïne-crisis is dus slechts een middel om onder het mom van het Russisch gevaar en de precaire situatie van de energievoorziening paniek te veroorzaken en zo de belangen van de VS en haar grote ondernemingen tegenover de zwakke politici in Europa door te drijven.

Bron: http://www.leap2020.eu
Vertaling en bewerking: Louis Wilms.