De heersende klasse tracht op alle mogelijke manieren de bevolking in het gelid te houden. Zij beschikt daartoe over invloedrijke instituties, waarvan radio, tv, pers en onderwijs de belangrijkste zijn. Maar ook zij zijn niet bij machte alle ontwikkelingen te voorzien en in hun voordeel om te buigen. Ook daar zijn zwakste schakels: bedrijven, banken, landen.
Sprookjes, verdraaiingen en illusies worden uiteindelijk altijd ingehaald door de werkelijkheid.
Daarom is en blijft er maar één antwoord: werkers organiseer je! Want de winst van een paar uitbuiters betekent verdere verslechtering van het levenspeil en de kwaliteit van leven van de meerderheid van de bevolking! De tegenstellingen tussen arm en rijk, tussen vermogenden en loonafhankelijken, groeien steeds sneller. De macht van de heersende elite zal niet zonder slag of stoot worden weggegeven. Alleen een georganiseerde eengemaakte macht is in staat het roer over te nemen. Het is daarom nodig dat er gewerkt wordt aan een eengemaakte FNV.
De Nederlandse bevolking zal op den duur niet bereid zijn het fabeltje te geloven dat compromissen nu eenmaal nodig zijn in ons land en dat er licht schijnt aan het einde van de tunnel. Je hoeft niet altijd water bij de wijn te doen. De bevolking blijft niet eeuwig achter de falende leiders op het Binnenhof aanlopen. Een andere politieke leider uit dezelfde kring van politieke partijen zal het niet beter gaan doen dan de vorige. Niet gaan stemmen is ook geen oplossing. Achter Wilders aanhollen nog minder. De poppenkast in Den Haag is alleen bedoeld om de bevolking af te leiden van de noodzakelijke strijd. Klassenvrede, 'sociaal partnerschap' en redelijkheid zijn niet per definitie beter dan klassenstrijd, integendeel! De meerderheid van de bevolking wordt bestolen door een kleine rijke elite. De werknemers moeten niet langer met hun pet in de hand ja knikken tegen alle ondernemersgrillen. Het is NIET normaal dat een bijstandsgerechtigde dwangarbeid moet verrichten. Het is NIET normaal dat Kapitaal en productiemiddelen in de handen zijn van een kleine groep mensen die de anderen uitbuiten. Het is NIET normaal dat de media de belangen van deze groep beschermen en niet die van de meerderheid van de bevolking. Evenmin dat jongeren geen werk en toekomst hebben! Niet de ondernemers staan aan de basis van voorspoed en productie, maar de miljoenen werkenden die de rijkdom feitelijk produceren! Alleen gezamenlijke, goed georganiseerde strijd in buurten en bedrijven biedt een uitweg. Alleen consequente strijd loont, alleen die zal tot succes leiden. Alleen activerend vakbondswerk en langdurig volgehouden acties in buurten en bedrijven lonen.
NCPN en Manifest zullen daarin hun (voorlopig nog bescheiden, maar onmisbare) rol blijven spelen. De bewustwording ter plekke in buurten en bedrijven is van doorslaggevend belang. Het gaat uiteindelijk om het succes van de buitenparlementaire actie. Ook het parlementaire werk moet altijd in dienst staan van de buitenparlementaire actie! Waar kunnen en moeten we nieuwe initiatieven nemen? Hoe kunnen we de vakbondsstrijd versterken, daadwerkelijk en met noodzakelijke maatschappijvisies? Praktijk en theorie moeten beter en meer worden verbonden. Onze - vaak juiste en bruikbare - analyses moeten altijd worden verbonden aan een stappenplan, met een oproep tot actie en heldere concrete doelen. Daarvoor zijn heldere prioriteiten onmisbaar.