Steeds duidelijker wordt dat onder kapitalistische verhoudingen de grote financieel-industriële conglomeraten feitelijk de dienst uitmaken. De belangengroepen van het grote financierskapitaal die de Amerikaanse buitenlandse politiek aansturen, hebben eerder al samengespannen om Al-Qaeda en andere sektarische extremistische krachten in te zetten om een 'pan-Arabische huurlingenmacht te vormen waarmee zij tegen hun vijanden vechten'. De ervaren journalist Seymour Hersh waarschuwde hier al tegen in 2007 in een profetisch negen pagina's tellend rapport.
Door middel van gedocumenteerd bewijs, verzameld in de loop van de afgelopen vier jaar, heeft Hersh deze criminele samenzwering tegen de wereldvrede en de hele mensheid blootgelegd. Politiek analist Tony Cartalucci besprak dit in zijn artikel in de Activist Post over de geweldige ramp die nog moet komen, gepubliceerd op 6 maart 2015. "De speciale oorlogsbelangengroepen in de Verenigde Staten, samen met hun co-samenzweerders, zijn van plan de planeet helemaal in te nemen, niet alleen het Midden-Oosten en Noord-Afrika, maar ook Rusland, China, en daarbuiten. Het bedreigt het leven, de vrede en de welvaart van iedereen op aarde. Als het niet wordt onthuld, en de verdere gang van de speciale belangen niet wordt gestopt, ontworteld, en verwijderd, zal er geen ontsnappen zijn aan de donkere dagen die onvermijdelijk voor ons liggen".
Cartalucci stelt dat dit geen oorlog is van 'Obama', noch van de 'Republikeinen', noch van de neo-cons. In zijn visie is dit een oorlog om de wereldwijde hegemonie, gevoerd door de multinationale bedrijven, banken en instellingen op Wall Street en in Washington, die de verkiezingsresultaten en de kracht van politieke partijen aan alle kanten overstijgt en alle hoeken van de huidige, heersende politieke paradigma overschaduwt. "Een beroep doen op een politieke partij die wordt gecontroleerd door deze belangen is de exacte definitie van zinloosheid."
Volgens Cartalucci, gaat het niet alleen maar om corporaties als 'Walmart', 'Pepsi' of 'Exxon' alleen, maar om de concentratie van macht, rijkdom en invloed die deze bedrijven gezamenlijk vertegenwoordigen. Vaak zijn het dezelfde bestuurders en financiële belangen die aandeelhouder zijn in elk van die ondernemingen. Het is dit handjevol aandeelhouders dat, op zijn beurt denktanks sponsort die beleidsstukken produceren die agressie-oorlogen manipuleren, inclusief de huidige 'proxy'-oorlogen gevoerd door 'ISIS' en 'Al Qaeda'.
Terwijl de NAVO duidelijk de grenzen van Rusland bedreigt in Oekraïne, creëert deze ook een verenigd front van sektarische extremisten die tegen de zuidelijke regio van Rusland zal aanduwen. Hun plannen zullen niet eindigen in het Midden-Oosten. Als het succesvol is bij het vaststellen van de hegemonie daar, zal de chaos verspreiden naar alle hoeken van de wereld: eerst naar het zuiden van Rusland en het westen van China, dan daarbuiten. De vraag of iemand al dan niet uiteindelijk zal worden geraakt door dit conflict is niet een kwestie van of, maar een kwestie van wanneer, voorspelt Cartalucci. Hij denkt een oplossing tegen deze ontwikkelingen te hebben in het organiseren van kleinschalige economische projecten. Een illusie. De machthebbers leven in hun eigen werkelijkheid en weten steeds nieuwe verbonden en activiteiten te ontwikkelen om hun zieltogend bestaan te rekken, zolang er geen breed gedragen georganiseerde tegenstand wordt geboden. (Bron: Manuel E. Yepe http://http://manuelyepe.wordpress.com/ Bewerkt door Walter Lippmann. http://http://www.walterlippmann.com/docs4306.html)
Het huidige kapitalistische politieke, economische, culturele en ideologische klimaat toont genadeloos de talloze interne tegenstrijdigheden, gebaseerd op keiharde onderlinge kapitalistische concurrentie om te kunnen overleven, maar ook de monsterverbonden, zoals hierboven beschreven. Geopolitieke wedijver over territorium, markten, grondstoffen, goedkope arbeidskracht en militaire macht blijven aan de orde van de dag. Het kapitaal in crisis kan steeds vaker alleen nog maar overleven door de uitbuitingsgraad overal in de wereld drastisch op te voeren, de mondiale tegenstellingen te vergroten en (potentiële) tegenstanders te verzwakken en te blijven zoeken naar totale hegemonie. Bestaande grenzen zijn daarbij slechts hindernissen die moeten worden opgeruimd. Niet de soevereiniteit van landen speelt voor de monopolies een rol, alleen het eigenbelang.
Zelfs de club van rijke landen waarschuwt: de groeiende kloof tussen arm en rijk remt de economische groei. De inkomensongeljkheid in de rijke industrielanden stijgt. En dat is niet alleen een sociaal, maar vooral ook een economisch probleem: de ongelijkheid remt de groei. Dat is de belangrijkste conclusie van een rapport dat de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) op 21 mei jl. publiceerde. De club van 34 industrielanden neemt daarmee stelling in de actuele internationale discussie'over ongelijkheid. De OESO, waarvan de meeste Europese landen, de VS en Japan lid zijn, stelt dat de inkomensongelijkheid een 'recordhoogte' heeft bereikt sinds metingen begonnen in de jaren tachtig. De rijkste 10 procent van de bevolking verdient nu 9,6 keer meer dan de armste 10 procent. In de jaren 80 was dit nog 7,1 keer meer; in de jaren 2000 negen keer. Op basis van eigen, empirisch onderzoek stelt de OESO: "Als de inkomensongelijkheid toeneemt, daalt de economische groei." In het rapport staat ook dat een beleid van herverdeling door de politiek "geen negatief effect heeft op de groei". Maar ongelijkheid is niet onvermijdelijk en komt ook door politieke keuzes, stelt de OESO. De belastingtarieven aan de top zijn de afgelopen jaren gedaald. En armen krijgen minder subsidies. (Bron: NRC, 22-05-2015)
Strijd voor verbetering van het levenspeil en tegen afbraak van sociale- en arbeidsrechten moet hand in hand gaan met strijd tegen de heersende verhalen, tegen de leugens van het grootkapitaal. Dat kent slechts één gouden regel: overleven ten koste van alles en iedereen. Het is van doorslaggevend belang dat leugens, bedrog, verdraaiingen en halve waarheden worden ontmaskerd. Manifest helpt daarbij.
In deze krant en op de website www.ncpn.nl wordt uitvoerig stilgestaan bij de ontwikkelingen in de wereld. De informatie die we verschaffen staat haaks op het nieuws van de eengemaakte media, die met enkele varianten dezelfde pro-kapitalistische verdraaiing van de werkelijkheid weergeven. Steeds meer wordt ervan uitgegaan dat mensen geen moeilijke, ingewikkelde vraagstukken willen. Na een dag hard werken moet er in de media lichte kost voorhanden zijn. Een schromelijke onderschatting en vergissing nu steeds meer mensen zich gaan afvragen wat de oorzaken zijn van de snelle achteruitgang van levenspeil, democratie, cultuur en menselijke waarden. De informatie die Manifest levert, druppelt uiteraard maar mondjesmaat door. Maar alle beetjes helpen. De politieke verhoudingen in ons land bestaan immers niet voor eeuwig! De honger naar ander nieuws neemt toe.
Voor NCPN en Manifest ligt een grote berg taken te wachten. Steeds meer politiek bewuste jongeren strijden met ons mee. Dat is een enorme stap voorwaarts. Partij en krant staan midden in de hedendaagse ontwikkelingen.Rechts opportunisme en links radicalisme liggen daarbij op de loer. Het zoeken blijft naar een evenwichtige, uitvoerbare politiek. Het gebruikmaken van onze sterke kanten en begrijpen en rekening houden met onze zwakke kanten is daarbij essentieel. Onze kracht ligt in de politiek-ideologische kennis. De eenheid tussen de marxistisch(-leninistische) inzichten, positie en methode biedt - mits dialectisch toegepast - een uiterst waardevol instrument om de veranderende werkelijkheid te begrijpen en te veranderen. Of in gewoon Nederlands: de NCPN en Manifest zijn als geen andere partij en krant in dit land in staat om uitleg te geven aan de verwarrende ontwikkelingen in de wereld. Een steeds groter deel van de bevolking is op zoek naar steekhoudende verklaringen nu er een einde komt aan de Amerikaanse eeuw.
De communistische wereldbeweging is op dit moment op zoek naar nieuwe wegen en balansen. Er wordt mondiaal gezocht naar effectieve antwoorden op de kapitalistische crisis en wegen naar het socialisme. Zo'n zoektocht leidt altijd noodzakelijk en onmisbaar tot discussies. Daarbij de eenheid in het oog houden is dan een vereiste. Eenheid is dringend nodig, maar nooit ten koste van de principiële uitgangspunten. De dialectische eenheid tussen principiële standvastigheid en tactische souplesse is een van de moeilijkste uitdagingen, zoals we zien bij het steeds opportunistischer optreden van de SP en al veel eerder bij het optreden van de traditionele sociaaldemocratische partij.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!
We plaatsen deze keer weer enige artikelen alleen op de website. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen uitgeprint te laten opsturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.(zie www.ncpn.nl). Op de website staat sinds kort een rubriek 'marxistische analyses'.
Manifest nr. 07/2015 verschijnt op donderdag 02-07-2015.