Van de redactie

Niet het belang van de werknemers, maar de belangen van de ondernemers staan voorop in politiek Nederland. Omscholing, behoud van arbeidsplaatsen en loonsverhogingen staan de winstgevendheid maar in de weg. Maar ook democratisch overleg kost de baasjes teveel tijd. Liever geen 'oeverloos' overleg. Dus weg met alle democratische ballast en op naar een vakbeweging die gewillig meepoldert en geen strijd levert. In de Rotterdamse haven spelen alle aspecten een rol.

Aan de toppen van bedrijfsleven en banken zitten graaiers die voor zichzelf bezig zijn. De inkomenskloof tussen bestuurskamer en werkvloer groeit. Om deze groeiende kloof te kunnen betalen wordt er gekort op lonen, uitkeringen, pensioenen en arbeidsomstandigheden van de werknemers. Het ontslagrecht wordt uitgekleed, vast werk uitgehold en openlijk wordt het afbouwen bepleit van de drempels om van het personeel af te komen. Privatisering, flexibilisering en participatiemaatschappij blijven de sleutelwoorden.

Het kapitalisme verkeert in crisis. De lonen blijven laag, de koopkracht daalt stap voor stap maar gestaag en de armoede groeit evenredig bij velen, terwijl een kleine groep de winsten binnensleept. De loonkloof in Nederland is de afgelopen jaren geleidelijk aan groter geworden. Gemiddeld verdient de top bijna zes keer zoveel als de werkvloer.In de financiële sector, met onder meer de banken, krijgen de bestbetaalden zelfs twaalf keer meer dan de gewone werknemers. Het bezit van 62 mensen is gelijk aan de helft van de bevolking, volgens Oxfam Novib. Het vermogen van de armste helft van de mondiale bevolking (3,6 miljard mensen) is sinds 2010 met 41 procent (1000 miljard dollar) afgenomen, terwijl het vermogen van de rijkste 62 mensen met meer dan 500 miljard dollar toenam. Het kapitalisme baart steeds opnieuw een volgende generatie graaiers. Rechtvaardigheid en menswaardigheid kunnen onder de huidige maatschappelijke verhoudingen niet worden bereikt. Er is maar één weg: opbouwen van het socialisme.

De strijd tegen de eenzijdige kapitalistische kijk op de 'noodzaak' van verhoging van de winstgevendheid ten koste van de belangen van de werkende klasse moet worden versterkt. Die strijd zal ook moeten worden gericht tegen 'kapitalismeverbeteraars', 'Derde Weg-ers' en 'Doe-het-zelvers' van het type 'Niet boos, maar lekker zelf bezig'. We komen er nog op terug in komende Manifesten. Verbeteringen zullen niet gaan zonder de noodzaak van de strijd tegen het kapitalistische systeem en de opbouw van een socialistische maatschappij centraal te stellen in de (ideologische) strijd. Dat zal niet gaan zonder te begrijpen dat de werkende klasse de producent is van alle welvaart. De arbeiders zijn de werkelijke ondernemers. Zij worden gedwongen om, zolang het privébezit van productiemiddelen en kapitaal nog bestaat, de leiding van hun werkzaamheden in handen te geven van de bezittende klasse en worden stelselmatig uitgebuit. Inmiddels is de vermaatschappelijking zover gevorderd dat de bedrijfsvoering beter af is zonder de bezittende klasse. Die is alleen nog een loden last op de schouders van de werkelijke producenten van de vooruitgang: de werkende mensen.

De NCPN kwam op zaterdag 16 april bijeen voor de laatste dag van het Zesde Congres. De politieke koers werd al vastgesteld. Nu werden belangrijke operationele doelen besproken en een nieuw partijbestuur gekozen (zie verslag van Matthijs Dröge). De NCPN gaat nog meer concrete uitvoering geven aan het feit dat zij een marxistisch-leninistische partij is. De uitwerking van die plannen vergt nog heel wat denkwerk, prioriteitstelling en daadkracht. Dat vraagt nog om de nodige discussie en uitwerking. Wanneer u deze krant ontvangt is de FNV-1 meiviering en demonstratie al voorbij. De NCPN was zichtbaar aanwezig. De heersende klasse in ons land heeft zich op alle mogelijke manieren - met gebruikmaking van alle ten dienste staande media - ingezet voor een 'Ja'. Op de demonstratie voor de ambassade van Oekraïne komen we nog terug. De analyse over de uitslag van het referendum staat op de website www.ncpn.nl.

Spannend blijven de ontwikkelingen in Latijns-Amerika. In Bolivia, Venezuela en Brazilië wordt - met steun van de VS - geprobeerd het Chileense Pinochet-model weer in te voeren. Nog lang niet voorbij is het vluchtelingenvraagstuk en het vraagstuk van het terrorisme. De strijd van de VS om de mondiale dominantie overeind te houden blijft levensgevaarlijk en richt zich nu vooral op het opdringen van TTIP aan Europa. Daar groeit het verzet aan de basis evenals echter de steun aan de toppen. De komende periode zal het gevecht op straat zichtbaarder en harder moeten worden.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!

Lees in deze krant (of op de website: www.ncpn.nl) voor een beter inzicht in de veranderende krachtsverhoudingen en discussies in het 'linkse' kamp en de mondiale kapitalistische crisis: 'Als concurrentie koning is' en 'een verklaring van de Communistsiche Partij van Cuba (PCC) naar aanleiding van het Zevende Congres'. Op de website wordt (opnieuw) een artikel geplaatst over de bloedige slachting van miljoenen communisten in Indonesië, eind 1965 - begin 1966, dat 10 jaar geleden werd geschreven. Het is nog volledig actueel.

Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.

Deze keer alleen op de website www.ncpn.nl

  1. Begraven onbetaalbaar in Friese Meren, correspondent;
  2. Moorden in Indonesië in eind 1965-begin 1966, uit Manifest 2005/2006.

Manifest nr. 06/2016 verschijnt op donderdag 02-06-2016.