Gedicht: In ons gevoel tussen de kruimels verdwaald
Henricus Azewijn
In ons gevoel tussen de kruimels verdwaald
De bekende, voorkomende problemen
geprikkeld in je achterhoofd
van het minder geven dan nemen
bij alles wat je is, kan zijn beloofd.
De geschiedenis, die zich herhaalt
oefenen wij geen engelengeduld
in ons gevoel tussen de kruimels verdwaald
gebruiken wij onze hersens... of zúlt...?
Varkentjes worden schoon gespoten
of gevérfd... alles naar wens...
"Met op de zang geen pepernoten...!!!"
gilt een vet varken met een bierpens...
De show wordt misbruikt voor vraagstukken
en brokken, in de keel van de 'verheven' stem
om nog wat vruchten te plukken
zit iemand met zijn hartstocht in de klem.
Een vossenklem in de uitverkoop
geprikkelde ideeën, als je die nog hebt
heeft de burgerij in het rad nog enige hoop?
want in het geweer zijnde, word je genept.
Genept is de mens met hemzelf
spelend toneel rond het gevallen doek:
wie zijn zij, wie ben ik, die geen onderspit delf
geen goud in het liberaal strijdgewoel...