12de vierpartijenconferentie gehouden in Münster

i-001-005.jpg
De kop van de demonstratieve mars op zaterdag 1 april van DKP, PVDA, KPL, NCPN en PdaS in Münster, Duitsland, tegen de militarisering van de EU. Lees verder op pagina 10 over de Vierpartijenconferentie en de betekenis van het Duits-Nederlandse militaire NAVO-hoofdkwartier in Münster. (Foto: Thomas Brenner)
i-010-021.jpg
Deel van de Nederlandse delegatie op de Vierpartijenconferentie in Münster. (Foto: Thomas Brenner)

Gezamenlijke verklaring

Op 1 en 2 april vond in Münster de twaalfde vierpartijenconferentie plaats van communistische en arbeiderspartijen uit België (PVDA), Duitsland (DKP), Luxemburg (KPL) en Nederland (NCPN). Vertegenwoordigers van de Zwitserse Partij van de Arbeid namen deel aan de discussie als waarnemers.

De conferentie werd voorafgegaan door een betoging in Münster die gericht was tegen de militarisering van de Europese Unie, zowel intern als naar buiten toe. Concreet protesteerden de betogers tegen de stationering van het Duits-Nederland Korps in deze stad. De sprekers op de betoging keerden zich ook resoluut tegen de stationering van NAVO-soldaten uit België, Luxemburg en Nederland in Litouwen onder Duitse leiding. Het beleid van agressieve militarisering was ook een belangrijk onderwerp van de discussie op de conferentie.

De partijen zijn het erover eens dat de EU zich politiek, moreel en economisch in een crisis bevindt. Dit uit zich onder andere in de onopgeloste problemen van het omgaan met vluchtelingen, de steeds ongelijkmatiger economische ontwikkeling en de daaruit voortvloeiende toenemende dominantie van Duitsland in de EU. De ontevredenheid van opvallend grote delen van de bevolking met het EU-beleid is een van de oorzaken van de opgang van extreemrechtse bewegingen en partijen. Met valse voorstellen en antivluchteling-slogans slagen die erin een zekere aanhang te krijgen.

Alle deelnemende partijen stelden in hun bijdragen aan de kaak het afwentelen van de crisis op de arbeidersklasse en de andere werkende lagen. Het beleid van de regeringen van de EU-landen biedt geen uitweg uit de crisis, integendeel, het maakt deel uit van het probleem.

De conferentie van Münster veroordeelt het oorlogsbeleid en de militarisering van de Europese Unie scherp. Ze verzet zich ook tegen de verscherpte uitbuiting en sociale ongelijkheid, tegen de ontmanteling van de democratische rechten en tegen de aanvallen op het recht op asiel.

De deelnemende partijen voeren deze strijd elk in hun eigen land, en kwamen overeen om hierover in de toekomst nog nauwer samen te werken.