Van de redactie buitenland
(Deze verklaring werd opgesteld voorafgaand aan de chaotische stemming in het Britse parlement)
Het Brexit-akkoord dat nu op tafel ligt, overeengekomen door de EU en de Britse Conservatieve regering, is duidelijk een opgewarmde versie van het plan van Theresa May. Toch zijn er een paar belangrijke verschillen die ook de Ierse democratie aangaan. De werkende klasse moet in verzet komen tegen deze deal, omdat daarin akkoord gegaan wordt met de beperkende EU-regelgeving op het gebied van staatssteun en openbare aanbestedingen. Ook bevat hij een vrijhandelsakkoord waarvan in May's plan geen sprake was.
De nieuwe overeenkomst sluit een nauwere band met de EU niet uit. Onderhandelingen hierover worden aan een toekomstige regering overgelaten, waardoor de regering Johnson Groot-Brittannië zo dicht mogelijk bij de EU kan brengen.
Bepaalde krachten binnen de Britse (én Ierse) arbeidersbeweging houden nog steeds de illusie in stand dat de rechten en belangen van de werkende klasse het best gediend kunnen worden onder de huidige structuren en verdragen van de EU. Niets is minder waar. Het enige dat deze illusie weerspiegelt is hun diepe pessimisme, hun gebrek aan geloof in de werkende klasse en haar vermogen om in verzet te komen.
Alleen door georganiseerde strijd konden en kunnen de werkers rechten verwerven en behouden. Opnieuw heeft de sociaaldemocratie zich geschaard achter de belangen van de grote monopolies en de strategische belangen van het imperialisme. Het is een nieuw hoofdstuk in een lange geschiedenis van verraad aan de werkende klasse.
Als de Brexit-deal aangenomen wordt is het eindspel nog niet gespeeld. Integendeel. Omdat Groot-Brittannië nog concreet invulling wil geven aan zijn verhouding met de EU zal de worsteling blijven duren. Tot een 'clean break' zou het nooit gekomen zijn, omdat de Britse heersende klasse diep verdeeld is.
Zij die tot de best mogelijke deal wilden komen, zo dicht mogelijk bij de EU blijven, hebben aan het langste eind getrokken. Sinds het referendum was dit al hun strategie. Het is best mogelijk dat Johnson levert wat May niet kon, terwijl hij het doet voorkomen alsof hij voor een vertrek uit de EU is.
Het unionisme, een pro-imperialistische ideologie, staat alweer aan de verkeerde kant van de geschiedenis. Voor de behartiging van zijn belangen vestigt het tevergeefs zijn hoop op de Britse heersende klasse. Het unionistische veto over het akkoord tussen de Britse regering en de EU werd door beiden afgekeurd. De geschiedenis heeft opnieuw bewezen dat het imperialisme geen vrienden heeft, alleen belangen die nagestreefd en verdedigd moeten worden. Het unionisme was en is een nuttig instrument dat de Britten naar believen gebruiken en weer afdanken.
Ondanks de opschepperij van de Ierse premier Leo Vardekar en het gewauwel in de media van het establishment is onomstotelijk aangetoond dat de belangen van de Ierse bevolking geen enkel punt van zorg waren voor zowel de Britse als de Europese onderhandelaars.
Met het voorstel voor douaneregels tussen het noorden van Ierland en Groot-Brittannië trekt de DUP duidelijk aan het kortste eind. Dit, en de verdere ontwikkeling van de economie in geheel Ierland, zou de eenheid van de Ierse bevolking kunnen bevorderen. Het is tijd dat de Ierse arbeidersbeweging nog sterker aandringt op een grotere economische en sociale integratie in heel Ierland.
Het sluiten van een akkoord vóór die tijd zou betekenen dat 'remain' van tafel is, maar dat de toekomstige relatie nog steeds ter discussie staat. Het strijdperk wordt nu geopend, maar een duidelijk anti-imperialistische stem ontbreekt daarin.
Verdeling heeft de Ierse werkers geschaad, en voor steeds meer mensen wordt dit steeds duidelijker. Ook moeten we een heldere politieke strategie voor nationale eenheid promoten. Onze eenheid bestaat niet uit een soort vermenging van de twee rechtsgebieden, en evenmin uit een uitbreiding van de bestaande structuur in het zuiden, een kruising tussen de omstandigheden waarin de werkers in het noorden en het zuiden nu leven. Nee, we hebben een nieuwe republiek nodig. Een nieuwe grondwet, een democratie die de wonden van de geschiedenis geneest en die de rechten en de belangen van de werkers centraal stelt.
19 oktober 2019, vertaling Frans Willems.