KLASSIEK EN ACTUEEL

'(...) Op het gebied van de historische wetenschappen, de filosofie daarbij inbegrepen, is de oude niets ontziende theoretische geest tegelijk met de klassieke filosofie verdwenen; gedachteloos eclecticisme, een angstig rekening houden met carrière en inkomen, tot aan de meest ordinaire baantjesjagerij toe zijn daarvoor in de plaats gekomen. De officiële vertegenwoordigers van deze wetenschappen zijn de openlijke ideologen van de bourgeoisie en van de bestaande staat geworden - maar in een tijd, waarin beide in openlijke tegenstelling staan tot de arbeidersklasse. En alleen bij de arbeidersklasse blijft de Duitse theoretische geest onaangetast bestaan. Hier kan hij niet uitgeroeid worden; hier houdt men geen rekening met carrière en winstmakerij, met een welwillende protectie van boven; integendeel, hoe onverbiddelijker en onbevangener de wetenschap optreedt, des te meer is zij in overeenstemming met de belangen en het streven van de arbeiders. De nieuwe richting, die in de ontwikkelingsgeschiedenis van de arbeid de sleutel heeft gezien voor het begrijpen van de gehele geschiedenis van de maatschappij, heeft zich van de aanvang af bij voorkeur tot de arbeidersklasse gewend en heeft hier de ontvankelijkheid gevonden, die zij bij de officiële wetenschap gezocht, noch verwacht had. De Duitse arbeidersbeweging is de erfgename van de Duitse klassieke filosofie. (...)'

Uit: Ludwig Feuerbach en het einde van de klassieke Duitse filosofie, Friedrich Engels, 1888.