CJB in actie tegen speech van Surinaamse president Santokhi tijdens de Anton de Kom-lezing
Tycho
Op 10 september jl. voerde de Communistische Jongerenbeweging van Nederland (CJB) actie bij het Verzetsmuseum tegen de speech van de Surinaamse president Santokhi tijdens de Anton de Kom-lezing.
Hieronder is de brief te lezen waarin we Trouw en het Verzetsmuseum oproepen om Santokhi niet te laten spreken en waarom.
Beste Trouw & Het Verzetsmuseum,
Op 10 september jl. vindt de jaarlijkse Anton de Kom-lezing plaats. Het is goed dat een belangrijk man als Anton de Kom geëerd wordt met een jaarlijkse lezing. Anton de Kom speelde een belangrijke rol in de strijd tegen het kolonialisme, tegen de fascistische bezetting van Nederland in de Tweede Wereldoorlog, en voor de emancipatie van de arbeidersklasse. Het is echter ongepast om de Surinaamse president Santokhi uit te nodigen een lezing te geven die de naam van Anton de Kom draagt. Santokhi en zijn partij, de VHP, staan namelijk voor het tegenovergestelde van datgene waar Anton de Kom voor stond. Om die reden willen wij jullie nadrukkelijk verzoeken om de lezing van Santokhi te annuleren. Hieronder zullen wij uiteenzetten hoe de VHP en Santokhi lijnrecht tegenover het gedachtegoed en de strijd van de Kom staan.
Anton de Kom was voor politieke onafhankelijkheid van Suriname
Toen er Surinaamse politieke partijen opkwamen die nadrukkelijk voor onafhankelijkheid waren was de VHP daar tegen en heeft zij zich hier tot bijna het einde tegen verzet. Kolonialisme kon alleen door brute en gewelddadige onderdrukking door het koloniale leger in stand gehouden worden. Anno 2021 wil VHP maar al te graag samenwerken met het ministerie van Defensie van Nederland[1], dat van Frankrijk[2] en de Verenigde Staten[3]. Dit terwijl het Nederlandse leger vorig jaar nog naar Curaçao is gestuurd om orde op zaken te stellen en de Nederlandse belangen te verdedigen toen arbeiders in opstand kwamen[4].
Anton de Kom was voor economische onafhankelijkheid van Suriname
Vanaf het begin van de 20e eeuw begon de industrialisatie van Suriname. Dit werd voornamelijk gerealiseerd met kapitaal uit Nederland en de Verenigde Staten. Multinationals uit die landen maakten, en maken nog steeds, gigantische winsten op basis van de vele grondstoffen in Suriname en de armoede van de werkende mensen. Anton de Kom verzette zich tegen deze afhankelijke relatie en streed ervoor dat de Surinaamse arbeiders de fabrieken en het land zelf bezaten. De belangen van deze multinationals en die van de nationale burgerij in Suriname werden en worden echter nog steeds verdedigd door de VHP. [5]
Anton de Kom was voor eenheid van de arbeidersklasse ongeacht etniciteit
Het Nederlandse koloniale regime deed net als de andere koloniale machten in de praktijk van verdeel en heers. In Suriname betekende dit dat de verschillende bevolkingsgroepen tegen elkaar opgezet werden. Toen er na de Tweede Wereldoorlog de eerste politieke partijen werden opgericht gebeurde dit op etnische basis. De VHP mobiliseerde Hindoestanen en anno 2021 is dit nog steeds voornamelijk hun achterban. Momenteel levert de partij naast de president nog acht ministers en daarvan zijn zeven Hindoestanen [6]. Hoewel VHP niet de oorzaak van het probleem is, heeft het ook niet bijgedragen tot een oplossing.
Anton de Kom was voor strijd tegen werkloosheid en armoede
Werkloosheid en armoede zijn altijd een groot probleem geweest in Suriname. Het afgelopen jaar is dit alleen maar groter geworden[7]. Terwijl veel mensen al moeite hebben met rondkomen verhoogde de regering de prijzen van benzine en openbaar vervoer[8] en staat zelfs toe dat ziekenhuizen onbetaalbare eigen bijdragen gaan vragen[9].
Anton de Kom was voor emancipatie van de werkende mensen
De belangen van de werkende mensen zijn steeds de kern geweest van het leven van Anton de Kom en zijn strijd. Hij stond in contact met vakbonden in Suriname en Nederland. In het verleden hebben de Surinaamse vakbonden met hun strijd ook regeringen in Suriname doen vallen. Ook regeringen waarin de VHP vertegenwoordigd was. Met als toppunt de staking in 1973 waarin de vakbondsman Ronald 'Jowini' Abaisa vermoord werd door de politie en veel vakbondsleiders werden opgepakt. Ook dit jaar zijn er weer veel stakingen, sit-ins[10], petities[11] en andere acties bij bedrijven waarvan de directeuren in overleg zijn met de regering. Meerdere vakbondsleiders klagen ook dat VHP-ministers verdeeldheid proberen te zaaien in de vakbeweging om de eisen van de stakers te verzwakken[12]. Daarnaast eisen de vakbonden in Suriname een broodnodige verhoging van het minimumloon. Tot nu toe wordt deze eis genegeerd door de VHP.. [13]
Om al deze redenen menen wij dat het ongepast is om Santokhi uit te nodigen voor de Anton-de-Kom-lezing. Gepaster zou het zijn bijvoorbeeld vakbondsleiders uit Suriname hiervoor uit te nodigen. Wij hopen dat u onze woorden ter harte neemt en gepaste actie onderneemt.
Met strijdbare groet,
De Communistische Jongeren Beweging van Nederland
