Overal in het land zijn grote problemen bij thuiszorgorganisaties. Massale ontslagen; hulpbehoevenden zonder hulp; faillissementen. Ook in deze omgeving zijn de problemen groot. Eind vorig jaar had Thuiszorg Zuidwest-Friesland de contracten met de gemeenten Súdwest-Fryslân en Littenseradiel opgezegd en ging hierover met de gemeente De Fryske Marren in onderhandeling. Oorzaak: te weinig geld om de taken – waarop al fors bezuinigd was – uit te kunnen voeren. De NCPN had toen per brief aan B&W haar zorgen hierover al kenbaar gemaakt.
Al vanaf 2013 is er op de hulpuren thuiszorg bezuinigd: minder of geen hulp meer voor veel hulpbehoevenden; verlaging van inkomen voor veel werkenden in de thuiszorg. Dit alles vergezeld met mooie, maar valse praatjes over zelfredzaamheid, gemeenschapszin en maatwerk. Wat maatwerk betreft klampt ook de leiding van Thuiszorg Zuidwest-Friesland, samen met ‘bestrijding van de bureaucratie’ zich hieraan vast. Dit om de betreffende gemeenten milder te stemmen. Dit kan tot niets anders leiden dan tot een wedijver in bezuinigen, waardoor de hele thuiszorg in elkaar dreigt te donderen.
Dit alles was te voorzien en men hoeft geen helderziende te zijn om de nabije toekomst voor de thuiszorg te kunnen voorspellen. De door een grote meerderheid van politieke partijen zo bejubelde marktwerking, waardoor noodzakelijke zorg een speelbal van zakelijke belangen is geworden, werpt hier zijn wrange vruchten af. De NCPN heeft destijds gewaarschuwd en voorgesteld een deel van een begrotingsoverschot apart te houden om in elk geval het allernoodzakelijkste te garanderen voor als het mis dreigt te gaan. Een meerderheid wees dit voorstel af. Terwijl een voor de thuiszorg bedoeld groot bedrag – ondanks al doorgevoerde bezuinigingen – niet gebruikt was en ook nog aan de Algemene Reserve werd toegevoegd. Zo werd de financiële weerbaarheid van de gemeente opgepompt over de ruggen van weerloze mensen. Hoe cynisch wil men het hebben?
De NCPN heeft zich inmiddels met schriftelijke vragen tot B&W van De Fryske Marren gewend en ook gevraagd of men bereid is extra financiële middelen beschikbaar te stellen om het onheil af te wenden. Wat naar de mening van de NCPN nog te weinig doordringt is dat men bewust bezig is de thuiszorg om zeep te helpen: het sluiten van verzorgingshuizen of deze ombouwen tot woongelegenheden met ‘zorgarrangementen’ voor welgestelde ouderen en de thuiszorg zodanig minimaliseren tot er niets van over blijft.
Het gaat er nu om in wat voor land wij willen wonen! De huidige ontwikkeling moet gestopt worden! Terug naar op solidariteit gebaseerde wetgeving waaraan eenieder naar draagkracht bijdraagt. Echte gemeenschapszin dus! Geen land waar enkelen rijk worden over de ruggen van zeer velen. Redt ons land van de boosaardigen, voor wie rendement, zelfverrijking, machtswellust en egoïsme slechts de drijfveren zijn. Zieken, gehandicapten, onze oude mensen en de mensen die moeten vechten voor hun werk hebben nu ons aller steun nodig!
NCPN-Lemmer/DFM