Het onderwerp van zijn motie stond niet op de agenda van de gemeenteraad. Maar kon als ‘motie vreemd aan de orde’ aan de agenda worden toegevoegd. Wat wilde het gemeenteraadslid bereiken? Een uitspraak van de gemeenteraad dat de gemeente De Fryske Marren erop moest toezien dat in de gemeente wonende buitenlandse arbeiders – genoemd werden: uit Zuid-Amerika, Polen en Bulgarije – wel Nederlandse taallessen volgen en bij in gebreke blijven hen van gemeentelijke faciliteiten te onthouden. De NCPN in de gemeenteraad reageerde huierop. “Voor de zoveelste keer las ik onlangs dat de hier bedoelde buitenlandse arbeiders het zware en vieze werk moeten doen omdat de Nederlanders daar te beroerd voor zijn. Met ‘Nederlanders worden niet bedoeld Nederlandse advocaten, medische specialisten en ook niet hun zonen en dochters, maar wel mensen zoals ik en waar ik tussen woon”. De NCPN-woordvoerder vervolgde met te zeggen dat voor die mensen die bijvoorbeeld glasvezelkabels aanleggen en zoals enige tijd in onze gemeente 12 tot 14 uur moeten werken – buiten hun reistijd – zonder fatsoenlijke schaftgelegfenheid, deze mensen geen tijd en energie meer hebben om ook nog eens een cursus Nederlands te volgen.
Laten zij die van de arbeid van deze mensen rijk worden en de werkbazen maar Bulgaars en Pools leren, want het zijn dezen die helemaal niet Nederlandse arbeiders – nog steeds beschermd door Wet en CAO – voor hen willen laten werken. En over uitbuiting gesproken: veel van deze mensen leven in schuren en hokken en worden bij ziekmelding ontslagen en zijn dan ook hun dak boven het hoofd kwijt en staan in dubbele betekenis op straat. Zo nu en dan vindt men er een, in de buitenlucht, gestorven of ernstig ziek. Het zijn die mendsen over wie we het hebben. Over Nederlandse taallessen…, jawel. De motie werd met de grootst mogelijke meerderheid verworpen. Dat wel! De NCPN-woordvoerder bedankte desondanks de indiener van de motie, omdat deze hem de gelegenheid had gesteld over dit onderwerp zijn hart eens te luchten.