GEMEENTELIJKE RECHTBANK

Enkele duizenden ouders zijn door de Belastingdienst ten onrechte van fraude beschuldigd en moesten grote bedragen aan ontvangen kinderopvangtoeslag terugbetalen. Met grote schade aan levensvreugde tot gevolg. Gezinslevens ontregeld. Schulden. Boosheid en woede over zoveel onrecht. De belastingdienst, een keurig overheidsorgaan. Één beschikking met het oordeel fraude en terugbetalen was voldoende om het onrecht officieel te maken. En hoelang is men nu bezig om het onrecht te herstellen en hoelang  zal dat nog duren? En.., zal er wel aan iedereen recht worden gedaan? Erger kunnen we het niet maken….

Wat is dat toch, dat mensen die van een voorziening of inkomen van een overheidsinstantie afhankelijk zijn als potentiële oplichters worden beoordeeld en vanuit de hoogte als uit de staatsruif vretende onderdanen mogen worden bejegend? Ook gemeentelijke overheden maken zich hieraan schuldig. Schuldig? Zij voeren de Wet uit en sommigen doen dat liefst zo streng en onmenselijk mogelijk. Veel mensen denken nog ten onrechte dat alleen rechters straffen op kunnen leggen. Overheidsinstanties, zoals colleges van B&W kunnen en mogen dat ook. Zij laten dat aan daarvoor opgeleide ambtenaren over, die namens hen de beslissingen mogen ondertekenen.

Naar buiten toe zijn de overheden zeer sociaal en betrokken. Zij zijn dan zeer begaan met mensen die in de schulden terecht zijn gekomen en daarin dreigen te raken. Ook ex-minister Zalm, die naast zijn pensioen en zijn vele betaalde bijbaantjes nu, geheel belangeloos, als  de mensenredder naar buiten komt. Hoevelen zijn destijds mede door zijn ministerschap – grote bezuinigingsoperatie! – wel niet in de schulden geraakt?Gemeenten, ook De Fryske Marren, zijn naar buiten toe ook zo sociaal. Het voorkomen van schulden bij inwoners is prioriteit. Maar hoe zit het met inwoners die door  gemeentelijke beslissingen in de schulden raken, door het opleggen van straffen als boetes en maatregelen (het verlagen van of het voor een bepaalde periode stopzetten van de uitkeringen)?

Dan is de gemeente bezorgd over de slachtoffers die ze zelf maakt en wil met ze in gesprek. De gemeente is de overheid die allerlei maatschappelijke zaken voor en namens de inwoners regelt. Ophalen huisvuil, wegenonderhoud en nog veel mer belangrijke en nuttige zaken, daar kennen we de gemeente van. Daarvoor verdient de gemeentelijke overheid ons respect. Maar op sociaal gebied schiet zij tekort, is zij vaak weinig respectvol naar inwoners en is zij hypocriet. Die ‘vrijheid’ biedt haar de Wet en kunnen er straffen uitgedeeld worden. Bestuurlijke boetes en maatregelen, zo heet dat. Bij een rechtbank moet er overtuigend bewijs geleverd worden en moet er aan allerlei voorwaarden worden voldaan. Bij de ‘gemeentelijke officieren van justitie’ niet! Bezwaar maken, dat kan. Maar ‘het vonnis’ wordt wel direct uitgevoerd! In die zin heb ik het gemeentehuis in Joure wel eens ‘Schotland Yard’ genoemd. Niet erg vleiend, dat geef ik toe. Maar….

Rinze Visser,
Fractievoorzitter NCPN, gemeenteraad De Fryske Marren.