Verklaring Partijbestuur NCPN n.a.v. het overlijden van Nelson Mandela
Op 5 december 2013 overleed Nelson Mandela. De NCPN deelt haar condoleances aan Graça Machel en de familie over dit verlies met vele andere partijen en organisaties. De NCPN wil deze gelegenheid gebruiken om bovendien haar solidariteit te betuigen met het ANC (African National Congress), de SACP (South African Communist Party), de COSATU (Congress of South African Trade Unions) en de alliantie die zij vormen.
Mandela was een man wiens betekenis ver uitging boven Zuid-Afrika, het land waar hij werd geboren, opgroeide en waar hij voor de verbetering van het levenspeil van vooral de zwarte bevolking heeft gestreden. Schrijnende, onmenselijke levensomstandigheden die werden opgelegd door het systeem van Apartheid dat extreme uitbuiting mogelijk maakte van de werkende bevolking: in de mijnen, in de landbouw en in de industrie. In zijn strijd hiertegen sloot Mandela zich aan bij het ANC en de ondergrondse SACP, waarvan hij, bij zijn arrestatie in 1962, lid van het Centraal Comité was.
Nelson Mandela markeert een belangrijke stap in de strijd in Afrika tegen het imperialisme, het geïnternationaliseerde, transnationale kapitalisme, waarin het industrieel- en financierskapitaal is versmolten. Deze imperialistische machten hadden in het Apartheidsregime van Zuid-Afrika een vaste, veilige en zeer profijtelijke basis. Bovendien was Zuid-Afrika in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw de economische en militaire uitvalsbasis voor imperialistische belangen in heel zuidelijk Afrika, waar de volkeren zich bevrijdden van koloniale machten en nieuwe nationale staten opbouwden.
Na een eerste invasie in 1975 drong het SADF, het Zuid-Afrikaanse leger, in 1986 via het 'ingelijfde' Namibië en met steun van de door de VS gesteunde Angolese opstandelingen van Unita, opnieuw ver door op Angolees grondgebied. Met de vernietiging van de Volksrepubliek Angola zouden de bodemschatten, olie, mineralen en diamanten, weer in handen van de multinationals worden gebracht. Net als in 1975 kwamen de Cubanen te hulp. Dit keer bijgestaan door militair materieel en strategische leiding uit de Sovjet-Unie en de DDR. De grootste militaire slag op het Afrikaanse continent, groter nog dan de slag bij El Alamein in de Tweede Wereldoorlog, werd voorbereid. In een vier maanden durende militaire operatie werd begin 1988 bij Cuito Cuanavale het Zuid-Afrikaanse leger verslagen.
De verschuiving van de machtsverhoudingen in zuidelijk Afrika die hiervan het gevolg was, dwong het imperialisme tot een andere strategie. De steun aan het Apartheidsregime werd opgezegd en zo de weg vrijgemaakt om Nelson Mandela, en andere politieke gevangenen, vrij te laten. Een van de eerste landen die Mandela bezocht na zijn vrijlating in 1990 was Cuba in 1991. Tijdens dat bezoek heeft hij opnieuw benadrukt dat Cuito Cuanavale het keerpunt was in de bevrijding van Afrika en van de plaag van de Apartheid.
Ook na zijn vrijlating heeft Nelson Mandela nooit afstand genomen van de SACP en het ANC. Bij de eerste legale nationale bijeenkomst van de SACP in 1990 onderstreepte Mandela de noodzaak in een democratie van het bestaan van de CP. Hij wees daarbij op het anticommunisme in nazi-Duitsland, in de VS ten tijde van Mc Carthy in de jaren '50 en op het verbod op de CP in Zuid-Afrika in 1950, nadat in 1948 de Apartheid was ingevoerd.
In het nieuwe Zuid-Afrika van na 1990 had Mandela in de strijd voor verbetering van de levensomstandigheden van de bevolking in Zuid-Afrika, net als alle andere ANC-leiders van zijn generatie, een groot engagement met het uitgangspunt: eenheid. Zowel de eenheid binnen de Alliantie als geheel, die wordt gevormd door het ANC, het COSATU en de SACP, als de eenheid binnen elk van deze drie formaties.
De strijd van Mandela voor verbetering van de levensvoorwaarden en -omstandigheden van de bevolking in Zuid-Afrika zal worden voortgezet door de Alliantie. Hij zal daarbij voor velen, ook buiten Zuid-Afrika, een lichtend voorbeeld blijven van onverzettelijkheid, standvastigheid en perspectief tegen onderdrukking en uitbuiting.
Partijbestuur NCPN, 7 december 2013
