Het mag bekend zijn dat ik al vele jaren gemeenteraadslid ben. In al die jaren heb ik veranderingen meegemaakt. In de begintijd heb ik met name op sociaal gebied ook verbeteringen gezien. De meeste daarvan zijn weer afgeschaft, verslechteringen zijn ervoor in de plaats gekomen. Schandalen als die met de toeslagen kinderopvang konden niet uitblijven. Ook in gemeenten worden nu zaken zichtbaar, die de NCPN al jaren tevergeefs aan de orde heeft gesteld. Ook op andere terreinen nemen de frustraties onder de bevolking toe. Ondanks alle mooi-weer-verhalen die naar buiten worden gebracht.Voor volksvertegenwoordigers redenen genoeg om zich met die problemen bezig te houden. In de laatste jaren van het bestaan van de gemeente Lemsterland begon het al. Als gevolg van een landelijke hausse aan experimenten met ‘anders vergaderen’. Aparte raadscommissies werden afgeschaft; meer raadsvergaderingen. De besluitvorming zou beter worden, de vergaderingen zouden korter duren. De resultaten? Niets om over naar huis te schrijven… In de nieuwe gemeente De Fryske Marren werd er weer met raadscommissies gewerkt. Maar ook toen weer: de vergaderstructuur moest weer ‘op de schop’. Alsof de bevolking daarop zat te wachten. Uiteindelijk zijn, na jarenlang intern geouwehoer – vergeef me het woord – de commissies weer afgeschaft en moest de gemeenteraad twee keer zo vaak vergaderen.
Maar ook daar moest weer aan gesleuteld worden. Want ook nu duren de raadsvergaderingen weer te lang. Er is zelfs een bijna permanente werkgroep vergaderstructuur…. Het ene idee na het andere wordt gelanceerd of weer afgeschoten. Gezien de huidige problemen en die nog op ons afkomen, gezien de vaak niet zo fraaie bejegening van inwoners vanuit het ‘hoofdkantoor’, gezien ook de in de openbaarheid gekomen schandalen als de oplichterijen van gemeenten door commerciële zorgbedrijven, is er voor raadsleden werk genoeg aan de winkel. Al dat gepraat en al die in de vergaderstructuur gestoken energie kunnen beter besteed worden. Zeker nu dit alles niets heeft opgeleverd. Vergaderingen duren nog steeds lang. Vaak nog langer.
Al zo’n tien jaar zie ik dat de opvolgende gemeenteraden voor een groot deel met zichzelf bezig zijn. Aan de orde is nu: niet eigen problemen creëren en dan daarvoor weer oplossingen bedenken waarin dan ook weer problemen worden gezien, die weer opgelost moeten worden, maar naar buiten kijken en naar buiten gaan. Dat hok uit! En zich met de problemen van de ánder bezig houden. Dat moest mij van het hart.
Rinze Visser
Volksvertegenwoordigers
