“Je kunt geen onderwerp noemen of het is in crisis. Wooncrisis,toeslagencrisis, aardbevingscrisis, energiecrisis, inflatiecrisis, coronacrisis, vluchtelingencrisis, stikstof- en klimaatcrisis, die in combinatie de boerencrisis geworden zijn. Het is echter het systeem dat in crisis is! Wat eerder de vissers overkomen is, dat staat nu ook de boeren te wachten. Tientallen jaren lang zijn de vissers als barbaren – als milieu-barbaren – neergezet. Zij die met hun werk hun lichamen gesloopt hebben zorgden er ook voor dat de elites in dit land in de duurste restaurants van de duurste vis konden genieten. Het zijn dezelfden die hen beledigden en op hen neerkeken, hen respectloos bejegenden. Hetzelfde is jarenlang met onze boeren gebeurd. Zij zijn ook jarenlang door de elites in dit land – vooral de randstad-elites – beledigd. Dit alle boer-zoekt-vrouw-uitzendingen ten spijt… De vissers en de boeren, zij hebben hetzelfde lot ondergaan als de arbeiders altijd al. Als men het over werkende mensen heeft, dan heeft men het over ‘kantoor’ en de de ‘koffie-automaat’. Al die anderen -noem ze maar op – de bouwvakkers, de elektriciëns, de postbezorgers, de vissers, de boeren, de fabrieksarbeiders, de werkers in de zorg, zij bestaan in het denken van de elites niet…
En dan die stoere politici, die niet nalaten te zeggen dat ze ‘met hun poten in de modder hebben gestaan’, Als ze eens een keer bij een boer op het erf zijn geweest, als ze eens een fabriek bezocht hebben en daar een gesprek met een groot-aandeelhouder hebben gehad. Een oude man uit Lemmer zei het ooit zo: ze hebben hun eigen zweet nog nooit geroken… Het zijn die politici, maar ook andere beledigers – waaronder ook journalisten – die bepaalde boerenacties veroordelen, omdat ze ‘publieksonvriendelijk’ zouden zijn.
Omdat ze vinden dat de acties regeringsvriendelijk moeten zijn”.