Eens stond er een kistenfabriek. In de jaren zeventig van de vorige eeuw ontmanteld zoals zoveel bedrijven in die tijd. Er werkten toen zo’ honderd mensen. Een tijd lang waren er andere bedrijfjes in dat gebouwencomplex gehuisvest die er later ook mee gestopt zijn. Al jaren lang waren er plannen om het oude bedrijfsgebouw tegen de vlakte te gooien en er woningen neer te zetten. Kort geleden is de oude fabriek afgebroken en is men de grond bouwrijp aan het maken. Bijna honderd wooneenheden. Over de prijzen ervan zullen we het maar niet hebben. Hoewel de toestand schreeuwt om sociale huurwoningen komen die daar niet. Daar hebben de projectontwikkelaars geen belang bij.
De NCPN in de gemeenteraad: “Op die plek, op die mooie plek hadden sociale huurwoningen niet misstaan. Zo gaat dat in dit land waar de woningmarkt al voor een groot deel geliberaliseerd is. Ten voordele van de kapitaalkrachtige woning-exploitanten. En ten nadele van onder andere de familie voor wie ik onlangs een brief schreef. Getrouwd, baby op komst, verhuizen van recreatiewoning naar recreatiewoning. Tijdelijk, met de kans om op straat te komen te staan. Niet urgent, was het antwoord op mijn brief…”
De NCPN wees ook het straks nog onveiliger worden van de doorgaande weg, waar achter de nieuwe huizen komen te liggen en daarmee de toenemende drukte met betrekking tot al die auto’s die dan van en naar die weg zullen moeten. De behoefte aan een fiets/voetpad daar wordt dan steeds urgenter. Een voorstel van de NCPN tot een onderzoek naar het veiliger maken van de weg voor fiets-, voetgangers- en invalidenverkeer werd door B&W en de gemeenteraad overgenomen.