Gemeenten krijgen veel rijkstaken naar zich toegeschoven. Dat gaat gepaard met forse bezuinigingen. Deze afbraak van sociale voorzieningen wordt als iets positiefs voorgesteld. De gemeenten staan dicht bij de bevolking en dezen zouden de noden van de bevolking het beste kennen. Dat beweert men. Maar het is lariekoek en valse propaganda. Mijn ervaring van de laatste jaren is dat het gemeentebestuur en ook de volksvertegenwoordiging die overheveling van taken omarmt en de eruit voortvloeiende bezuinigingen niet alleen aanvaardt, maar ze zelfs met enige trots uitvoert. Er is geen onderscheid tussen een ‘kil en anoniem Den Haag’ en ‘de warme nabijheid’ van de eigen gemeente. De zgn. transities zijn al vele jaren geleden voorbereid. De meeste partijen, ook in gemeenteraden vertegenwoordigd, hebben daaraan meegewerkt en doen dat nog steeds. Zo heeft een overgrote meerderheid van de raadsleden van de toekomstige gemeente (DFM) de bijdrage voor lage inkomensgroepen afgeschaft, waaronder ook die voor chronisch zieken. Het argument hiervoor was dat deze mensen ook al recht hadden op de landelijke regeling Wtcg (Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten). Terwijl een jaar daarvoor het recht hierop de voorwaarde was om voor de gemeentelijke regeling in aanmerking te komen. Nu wil de regering de landelijke regeling ook afschaffen. Mensen met bescheiden inkomens hebben al met al vele honderden euro’s in moeten leveren, Het einde hiervan is niet in zicht, terwijl het aantal miljonairs blijft groeien. Dat de rijken niet worden aangepakt bewijst eens temeer dat ook deze regering een kabinet van de rijken is. En veel gemeentebestuurders willen dat beleid in hun gemeenten maar wat graag uitvoeren.
Rinze Visser,
raadslid NCPN Lemsterland.