Over de stakingen en demonstraties van de arbeidersklasse van Kazachstan

Gezamenlijke verklaring van communistische partijen

Samen met communistische partijen uit de hele wereld, uit de NCPN haar solidariteit met de bevolking van Kazachstan in de onderstaande verklaring. Deze verklaring is uitgebracht onder de titel: ‘Gezamenlijke verklaring van communistische en arbeiderspartijen over de waardevolle ervaring van de grote stakingen en demonstraties van de arbeidersklasse en het volk van Kazachstan.’

Gezamenlijke verklaring omtrent de stakingen en demonstraties in Kazachstan

1. Begin 2022 werd Kazachstan, de voormalige Sovjetrepubliek in Centraal-Azië, opgeschud door massale mobilisaties van de arbeiders en de bevolking. De oorzaak ligt in de toegenomen economische, sociale en politieke problemen waarmee arbeiders worden geconfronteerd vanwege het herstel van kapitalisme in het land, 30 jaar na de contrarevolutie en de ontbinding van de Sovjet-Unie, toen de macht en de productiemiddelen in handen van het kapitaal kwamen. Multinationale monopolies beheersen nu een groot deel van de mijnbouwsector van de economie.
2. De communistische en arbeiderspartijen die deze gezamenlijke verklaring ondertekenen, uiten hun solidariteit met de rechtvaardige economische en politieke eisen van de demonstranten. Zij eisen verhogingen van salarissen en pensioenen, verlaging van brandstofprijzen, lagere pensioenleeftijd, opheffen van de gevolgen van privatiseringen, maatregelen ter ondersteuning van werklozen, evenals politieke en vakbondsvrijheden en -rechten. We begroeten in het bijzonder de industriële arbeiders van West-Kazachstan, die het hart vormden van deze massale volksmobilisatie.
3. Burgerlijke krachten probeerden te profiteren van de mobilisaties in Alma-Ata en Zuid-Kazachstan, in het kader van hun machtsstrijd voor de verdeling van de taart van hun economische en politieke macht.
4. De onaanvaardbare Russische militaire interventie via de Collectieve Veiligheidsverdragsorganisatie (CVVO), geleid door Rusland, werd gebruikt om een schok van de burgerlijke macht af te wenden. Dit werd gedaan in het kader van de verscherping van de imperialistische concurrentie in de cruciale regio van Centraal-Azië, een gebied van felle machtsstrijd tussen machtige monopolies en kapitalistische staten, zoals de VS.
5. Door de aanwezigheid van de CVVO-troepen kon de burgerlijke staat de volksmobilisaties makkelijker bedwingen. Deze ontwikkelingen tonen het klassenkarakter van zulke internationale verbonden aan, die – net als de EU en de NAVO – zijn gevormd op basis van het kapitalisme. Het beschermen van de burgerlijke macht in elk land en het verbond als geheel is de voornaamste taak die ze op zich nemen, om de klassenuitbuiting van de arbeiders voort te zetten. Zoals blijkt uit het recente geval van Kazachstan, is het bestaan en de activiteit van zulke verbonden gericht tegen de bevolking en daarom moet dit worden veroordeeld.
6. Met betrekking tot de pogingen van imperialistische krachten om dergelijke arbeidersmobilisaties voor hun eigen belangen te gebruiken en kleurrevoluties te veroorzaken, benadrukken onze partijen dat deze inmenging kan worden gedwarsboomd, niet door alle vormen van volksmobilisatie te stigmatiseren, maar door het verdedigen van de onafhankelijke strijd van de arbeidersklasse en het afwijzen van elke politieke, ideologische en organisatorische inmenging van welke regionale of internationale macht dan ook. De internationale communistische beweging kan geen vriend zoeken in de imperialistische wereld, noch kan zij de klassenstrijd uitstellen onder het voorwendsel van de internationale krachtsverhoudingen. Aan de andere kant is het de plicht van de communistische beweging om de sociale mobilisaties te beschermen tegen de plannen van de burgerlijke regeringen en de tegenstellingen tussen delen van de burgerij, en om waakzaam te zijn in deze kwestie.
7. De ontwikkelingen in Kazachstan tonen de noodzaak van een sterke communistische partij in elk land, met een revolutionair programma en sterke banden met de arbeidersklasse, in staat om de krachten van de arbeiders te verzamelen en te mobiliseren tegen het kapitalisme en de monopolies, zodat de strijd van de bevolking effectief wordt en het pad van het socialisme wordt benadrukt als de enige alternatieve oplossing voor de kapitalistische barbarij.
8. De gebeurtenissen in Kazachstan en andere landen, waar de burgerlijke macht de mobilisaties van het volk met geweld onderdrukte, tonen opnieuw het grote belang aan van de internationale solidariteit van de arbeiders en tonen hoe actueel deze leus is: “Proletariërs aller landen, verenigt u!”

Partijen die de verklaring tot nu toe ondertekend hebben (aangesloten bij de Internationale Bijeenkomst van Communistische en Arbeiderspartijen):

1. Communist Party of Albania
2. Party of Labour of Austria
3. Democratic Progressive Tribune – Bahrain
4. Communist Party of Bangladesh
5. Communist Party of Belgium
6. Communist Party in Denmark
7. Communist Party of Greece
8. Workers Party of Ireland
9. Jordanian Communist Party
10. Socialist Movement of Kazakhstan
11. Communist Party of Mexico
12. New Communist Party of the Netherlands
13. Communist Party of Norway
14. Communist Party of Pakistan
15. Paraguayan Communist Party
16. Philippines Communist Party [PKP 1930]
17. Russian Communist Workers’ Party
18. Communist Party of the Soviet Union
19. Communist Party of the Workers of Spain
20. Communist Party of Sweden
21. Communist Party of Turkey
22. Communist Party of Ukraine
23. Union of Communists of Ukraine
24. Communist Party of Venezuela

Andere partijen die de verklaring ondertekenen:

1. Communist Revolutionary Party of France (PCRF)
2. Pole of Communist Revival in France (PRCF)
3. Communist Front (Italy)