Europese Communistische Actie
Wij groeten de arbeiders, jongeren, vrouwen en gepensioneerden van Europa en de wereld. Wij eren de bloedige opstand in Chicago en de heldhaftige strijd van onze klasse, en putten daaruit inspiratie voor onze strijd van vandaag.
Het afgelopen jaar heeft heel duidelijk de volledige brutaliteit en wreedheid van het imperialistische systeem getoond. Oorlogen, hongersnoden en armoede achtervolgen de werkende mensen van de wereld, waardoor hun situatie des te precairder wordt. Met eigen ogen kunnen de arbeiders de gevaarlijke ontwikkelingen en verscherpende tegenstellingen waarnemen die een reële bedreiging vormen voor hun leven en levensonderhoud. De barbarij van het kapitalisme wordt voor iedereen zichtbaar gemaakt.
Binnen het imperialistische systeem verscherpen de tegenstellingen, terwijl alle kapitalistische machten strijden voor meer winst voor hun eigen monopolies, ten koste van hun rivalen. Hun oude allianties, ooit als permanent beschouwd, blijken fragiel nu machtige landen zich herpositioneren. Onder het kapitalisme is er geen sterkere band dan het potentiële winstmotief.
De logische conclusie van deze toenemende concurrentie is oorlog. Wanneer alle andere middelen falen, wordt geweld ingezet in de kapitalistische strijd om voordelen te behalen en concurrenten te bestrijden. Het uitbreken van een nieuwe kapitalistische crisis en het risico van een gegeneraliseerde kapitalistische oorlog doemen op aan de horizon en bedreigen het leven van miljoenen werkende mensen over de hele wereld.
Als reactie op deze ontwikkeling bewapenen de kapitalistische landen zich tot de tanden en maken zij zich gereed voor de strijd. Om dit te rechtvaardigen wordt onder andere de ideologie van het nationalisme ingezet, waarmee arbeiders de illusie wordt voorgehouden dat zij dezelfde belangen delen als de kapitalisten van hun eigen nationaliteit.
Parallel aan deze ontwikkeling neemt de politieke repressie toe. In land na land worden politieke rechten afgeschaft met als doel de politieke en vakbondsactiviteit van de arbeidersklasse te belemmeren. In land na land worden publieke middelen weggehaald bij de behoeften van het volk en ingezet voor het repressieve apparaat van de kapitalistische staat, dat vervolgens wordt losgelaten op hen die weigeren deze ontwikkeling te accepteren.
In deze situatie blijft de rol van de sociaaldemocratie een bijzonder verraderlijke vijand. Doorheen de geschiedenis van de arbeidersbeweging heeft de sociaaldemocratie gehandeld om het kapitalisme de sociale steun te bieden die het nodig heeft, en als communisten blijft een van onze belangrijkste taken het ontmaskeren van de rol die de sociaaldemocratie historisch en ook vandaag speelt.
Alle obstakels lijken groot, totdat ze overwonnen worden. Dat geldt ook voor het kapitalisme. Meer dan een eeuw geleden hebben de werkende mensen van Rusland het ijs gebroken en de weg vooruit getoond: de socialistische samenleving. Precies 80 jaar geleden hebben de Sovjetvolkeren en de Europese volkeren datgene gestopt wat onstuitbaar leek, en door hun strijd de overwinning op het fascisme behaald. Telkens weer hebben de werkende mensen zich verzet tegen de ontwikkelingen van het kapitalisme, en het is gebleken dat zij de nieuwe wereld op hun schouders dragen.
De weg vooruit is voor ons duidelijk, en wij stoppen niet bij het verhelpen van enkele kwalen die het kapitalisme veroorzaakt, maar streven ernaar de kwaal die het kapitalisme zelf is, uit te verdrijven. Gedragen door de macht en actie van de werkende mensen wereldwijd, zijn wij ervan overtuigd dat wij de nieuwe wereld, de socialistische wereld, zullen – en moeten – verwezenlijken.
In de vorm van een gegeneraliseerde imperialistische oorlog en de verarming van de volkeren doemt de duisternis dreigend op aan de horizon, maar herinnerend dat duisternis niets anders is dan gestolen licht, gaan wij vooruit – in eerbetoon aan hen die ons zijn voorgegaan en ter voorbereiding op hen die na ons komen.
Lang leve 1 mei!
Lang leve de strijd van het volk!
Lang leve het socialisme!