De NCPN in de gemeenteraad, voorjaar 2013: “Natuurlijk is er sprake van afnemende groei. En van krimp. Maar het komt de gevestigde politiek goed uit dat regionale bestuurders zich daar met welbevinden in wentelen. Maar als het gaat om volkshuisvesting moet gezegd worden dat er en grote behoefte is aan betaalbare huurwoningen. De krimp zit hier meer in de bekrompenheid van de politiek; in de weinige aandacht die er is voor mensen met niet hoge inkomens. Een overleden huurder ligt nog maar net onder de grond of er staat al een bordje ‘te koop’ bij de huurwoning. Alsof die bordjes er in de gemeente en ook in de toekomstige gemeente bij particuliere woningen al niet genoeg staan. Ik verzin dit niet! (…) “De economische crisis – inmiddels ook een morele crisis – begon in 2008. Maar al vele jaren daarvoor is er een beleid in gang gezet van een terugtredende overheid, van het veranderen van woningbouwverenigingen in stichtingen. Corporaties moesten bedrijven worden. Door het kapitalistisch marktmechanisme erop los te laten – het doorvoeren van de zgn. brutering -‘ na eerst al de objectsubsidies afgeschaft te hebben, is er een schromelijk tekort aan betaalbare huurwoningen ontstaan(…)”
