Europese Communistische Actie
Wij, de communistische en arbeiderspartijen die de Europese Communistische Actie vormen, zijn bijeengekomen op de conferentie die werd georganiseerd in het tweede jaar van de imperialistische oorlog in Oekraïne om de ervaringen en conclusies van de communisten te evalueren in de periode die we achter ons hebben gelaten.
Op 17 februari, na de conferentie die werd georganiseerd door de Communistische Partij van Turkije in Istanbul, verklaren we dat we handelen met de volgende gezamenlijke aanpak en houding:
1. De imperialistische oorlog in Oekraïne heeft tot duizenden doden geleid. Miljoenen mensen werden gedwongen hun huis en land te verlaten. Deze imperialistische oorlog ligt in het verlengde van de omstandigheden die zijn ontstaan na het uiteenvallen van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken, en die tragische gevolgen hebben voor de arbeidersklasse in de hele wereld. Het was de omverwerping van het socialisme die de weg bereidde voor deze oorlog, waarin het bloed wordt vergoten van twee volkeren die decennialang hebben samengewerkt om een nieuwe samenleving op socialistische grondslagen op te bouwen, die schouder aan schouder tegen het fascisme hebben gestreden en het op de knieën hebben gekregen.
2. De belangrijkste factor die het conflict op dit terrein voedt, is de strijd tussen kapitalisten om de plundering van alle ondergrondse en bovengrondse rijkdommen, de rijkdom die door de arbeiders is geproduceerd. Aan de basis van dit conflict liggen de concurrentie en tegenstellingen binnen het imperialistische systeem als geheel, die in dit geval tot uiting kwamen in de uitbreiding van de NAVO en de EU naar het oosten en het streven van de Russische bourgeoisie om nieuwe vormen van organisaties van kapitalistische staten op te richten in de gebieden van de voormalige USSR.
3. De concurrentie binnen het imperialistische systeem escaleert en de tegenstellingen worden groter. De pogingen van de VS, de EU en hun bondgenoten om hun eigen belangen op de internationale arena op te leggen, tegen het kapitalistische Rusland en de landen die het steunen, zijn al jaren aan de gang. In de afgelopen twee jaar heeft dit zich geuit in de vorm van een imperialistische oorlog in Oekraïne. De toenemende concurrentie gaat om grondstoffen en energiebronnen, geostrategische steunpunten en transportroutes in de regio.
4. Vanaf de allereerste dag van de oorlog heeft het Russische leiderschap zijn militaire interventie in Oekraïne gerechtvaardigd met het argument dat de bovengenoemde uitbreiding de veiligheid van Rusland bedreigt. Ongeacht of deze dreiging gegrond is of niet, ze kan niet worden gebruikt als rechtvaardiging voor de schending van de bestaande grenzen en nieuw bloedvergieten onder de volkeren. De discussies die zijn gestart om de bestaande grenzen te betwisten, zijn vooral bedoeld om voorwendselen te creëren die imperialistische agressie legitimeren en moeten worden verworpen. Bovendien moeten onze partijen niet vergeten dat “veiligheidsdoelen” al jarenlang door de VS, de EU en de NAVO worden gebruikt als rechtvaardiging voor bloedige operaties in talloze landen, voor interventies en bezettingen in de gebieden die onder de soevereiniteit van die landen vallen.
5. De hoofdrolspelers in de oorlog zijn niet de volkeren van de twee landen, maar hun kapitalistische klassen. De oorlog presenteren als een oorlog tussen Oekraïne en Rusland verdoezelt de echte actoren van de oorlog en maakt het moeilijk om het klassenkarakter ervan te begrijpen. De huidige oorlog wordt gevoerd tussen enerzijds de Russische kapitalistische klasse en haar bondgenoten en anderzijds de Oekraïense kapitalistische klasse, de VS, de EU en de NAVO.
6. De oorlog die wordt gevoerd op het grondgebied van Oekraïne, is geen anti-imperialistische of anti-fascistische oorlog, zoals wordt beweerd door het leiderschap van het kapitalistische Rusland en zijn apologeten, een feit waar onze partijen vanaf het begin op hebben gewezen en dat de afgelopen twee jaar vele malen is bewezen. Hoewel het Russische leiderschap beweert dat het hoofddoel van het voortzetten van de oorlog de denazificatie van de regio is en gericht is op het doorbreken van de belegering door het Westerse blok, is het duidelijk dat de belangrijkste motivatie de bescherming van de belangen van de Russische kapitalistische klasse in de wijde regio is. Bovendien hebben de waarden die kenmerkend zijn voor het Rusland van vandaag niets te maken met die van de Sovjet-Unie die het fascisme had verslagen. Het kapitalistische Rusland heeft de mensheid niets te bieden tegenover het Euro-Atlantische imperialisme. De Sovjet-Unie was de steunpilaar van de strijd van het volk voor vrede en socialisme, terwijl het huidige leiderschap van Rusland uitspraken doet over het al dan niet bestaan van een natie en beweert dat het Oekraïense volk niet bestaat.
7. Een van de belangrijkste elementen waaruit het klassenkarakter van deze oorlog blijkt, is het anticommunisme dat in de regio opzettelijk wordt aangewakkerd. De activiteiten van de fascistische krachten in Oekraïne en hun misdaden tegen de menselijkheid, verboden en vervolging van communisten gaan door. Het Russische leiderschap daarentegen verdraait wetenschappelijke en historische feiten om zijn strategische plannen te rechtvaardigen en confronteert het socialistische verleden van Rusland met valse en verdraaide beweringen over Lenin, Stalin en het beleid van de Sovjet-Unie. Onze partijen zullen creatief blijven strijden tegen de anticommunistische hysterie die wordt aangewakkerd door alle actoren in de oorlog, om de solidariteit met Oekraïense en Russische communisten te vergroten en niet toe te staan dat de erfenis van het socialisme wordt bezoedeld.
8. Bovendien roepen onze partijen, die voorop lopen in de strijd tegen buitenlandse bases en het sturen van troepen en militair materieel naar het buitenland, de arbeiders op, die de tegenstellingen zien die tot uitdrukking komen binnen de imperialistische blokken en organisaties, om geen vertrouwen te tonen in verklaringen dat een “multipolaire wereld” zogenaamd deze of een andere imperialistische oorlog zal stoppen en zal leiden tot een vreedzame wereld, zonder de omverwerping van het kapitalistische systeem, dat de oorzaak is van imperialistische oorlogen.
9. De oorlog op het grondgebied van Oekraïne draagt, net als de imperialistische plannen in de Rode Zee, in Zuidoost-Azië, enzovoort, het risico in zich dat de oorlog zich snel uitbreidt naar een wereldwijde schaal. Indicatoren zoals de toenemende spanning in de Zwarte Zee, de suggestie van de secretaris-generaal van de NAVO aan de Europese landen om hun wapenproductie te verhogen met het oog op de oorlog in Oekraïne, en de oefeningen van de NAVO die in omvang en reikwijdte toenemen, zijn in dit verband belangrijk en indicatief voor de escalatie van de militaire confrontatie.
10. Deze ontwikkelingen leggen ons, als communistische en arbeiderspartijen van de Europese landen, die zich op verschillende niveaus in de invloedssfeer van deze spanning bevinden, de taak op om de volkeren van onze eigen landen te waarschuwen en te mobiliseren tegen de dreiging van een regionale of meer algemene imperialistische oorlog, en om ons te verzetten tegen de belangen en de rol van de burgerlijke klassen van onze eigen landen in deze spanning.
11. We kiezen niet de ene kant van de oorlog boven de andere. De tegenstellingen binnen het imperialistische systeem, de concurrentie en het onderhandelen die hand in hand gaan, de valse polarisaties die dienen om het klassenantagonisme onzichtbaar te maken, hebben in de praktijk van de afgelopen twee jaar herhaaldelijk laten zien dat ze niets kunnen bieden in het belang van de werkende volkeren; integendeel, het is duidelijk geworden dat een benadering die zich onderwerpt aan de voorwendsels die door de imperialisten worden gebruikt, een achteruitgang betekent ten opzichte van de revolutionaire positie en het tentoonspreiden van een klassencompromiserende houding.
12. Onze partijen benadrukken dat de echte keuze niet is tussen de zogenaamde polen binnen het imperialistische systeem, maar tussen het werkende volk en de kapitalistische klasse. Ze herinneren ons eraan dat de strijd van de arbeidersklasse kan worden versterkt met een onafhankelijke lijn, ver van alle burgerlijke en imperialistische plannen, en dat de volkeren zich door hun strijd moeten verzetten tegen imperialistische oorlogen.
13. Dit is onze oproep. Wij doen geen abstracte oproep tot vrede, waarvan niet duidelijk is tot wie ze gericht is en die dient om de kapitalistische klasse en de actoren binnen het imperialistische systeem vrij te pleiten. Voor een werkelijke vrede roepen we op tot een strijd tegen de NAVO, de EU en allerlei imperialistische organisaties en allianties die de oorlog blijven aanwakkeren, wijzen we op de noodzaak om het klassenkarakter van kapitalistische allianties bloot te leggen en verklaren we dat we solidair zullen zijn met de arbeidersbeweging en de communisten in deze landen.
14. Wij zetten de strijd voort voor de terugtrekking van buitenlandse troepen en de sluiting van bases in andere landen, vooral die van de VS, te beginnen met onze eigen landen. Wij handelen met de taak om te voorkomen dat onze landen deel uitmaken van imperialistische plannen en deze uitvoeren, en om ze terug te trekken uit imperialistische unies zoals de NAVO en de EU, met de volkeren meesters in hun eigen land.
15. Tegenover deze oorlog, die de neiging heeft zich te veralgemeniseren, verklaren wij eens te meer dat wij de stem zullen blijven van de eisen van de werkende volkeren voor vrede, sociale rechtvaardigheid en socialisme en dat wij een standvastig front zullen blijven vormen tegen nationalisme, racisme, fascisme en militarisme.