Tijdens de laatst gehouden gemeenteraadsvergadering vond een felle discussie plaats na het NCPN-voorstel, dat mede door vier andere raadsfracties was ingediend. De motie verwoordde het stoppen met de jaarlijkse extra verhoging met 10% van de huren voor binnensportaccommodaties. Na tien jaar zou deze forse huurstijging op een verdubbeling uitkomen, terwijl de sportverenigingen, na drie jaar met deze forse extra huurstijging bovenop de inflatie-correcties geconfronteerd te zijn, al hadden aangegeven hier grote problemen mee te ondervinden. De NCPN wees op de door de huurstijgingen noodzakelijke contributie-verhogingen met als gevolg ledenverlies en stagnatie aanwas nieuwe leden, dat de penningmeesters van de verenigingen nu al de grootste moeite hebben om niet in de rode cijfers te belanden; dat het destijds door bezuinigingen ingevoerde beleid in flagrante tegenstelling met de gemeentelijke sportnota staat, waarin staat dat eenieder in de gemeente moet kunnen sporten.
De oppositie tegen het voorstel blonk vooral uit in het uiten van bezorgdheid over de gemeentelijke kas, uiteraard met de vermelding dat ook zij met de benadeelde sportverenigingen meeleefden en vooral ook dat ‘de materie in een bredere spectrum moeten worden gezien’…. Het was duidelijk dat meerdere van deze fracties – omdat zij wethouders in het College van B&W hebben – hún wethouders uit de wind moesten houden. De NCPN wees erop dat er vier jaar geleden raadsfracties waren die toen, net als de NCPN, van mening waren dat de verdubbeling van de huren niet door moest gaan, nu opeens – nu de toen al verwachte ernstige gevolgen na drie verhogingen uit zijn gekomen – tegen het stoppen met de 10% extra huurverhoging zijn.
NCPN: “Dit is het moment waarop wij als volksvertegenwoordigers – ik zeg nadrukkelijk volksvertegenwoordigers – wat voor de mensen kunnen betekenen, dat wij heel veel mensen een beetje blij kunnen maken; ja, ik weet het, zoals anderen dat hier gezegd hebben – ‘er zijn meer problemen dan dit’ maar dat mag nooit betekenen dat dat gebruikt wordt om weg te vluchten voor de oplossing van een probleem dat nu op ons bordje gelegd wordt. Bij mij aan de deur komen ook mensen met een probleem, maar ik kan ze toch niet wegsturen omdat er anderen zijn die ook problemen hebben….”
Tijdens een schorsing zochten de tegenstanders van de motie naarstig naar een oplossing om ten overstaande van de mensen van de sport hun gezicht te redden. Zij kwamen op het allerlaatste moment met hun ‘oplossing’: de extra verhoging het komende sportjaar niet door laten gaan en het voorbereiden van een nieuw accommodatiebeleid. Omdat het door vier partijen mee ingediende voorstel het niet haalde, zei de NCPN in een stemverklaring dat als je een brood wil, de toegeworpen kruimels niet moet versmaden en dat het tegenvoorstel niet het einde van de discussie betekent, voor te zullen stemmen. De NCPN zal zich ook de komende tijd met deze zaak bezighouden. Van de NCPN zijn ze nog niet af!